وقتی اتفاقی رخ می‌دهد متوجه آن نیستیم، زمان می‌گذرد و ما در تلاشیم برای ندیدن، نشنیدن آن اتفاق. هنگامی به خود می‌آییم و متوجه خواهیم شد که در بطن اتفاق هستیم، غرق شده و دیگر دنبال نجات‌دهنده نخواهیم گشت چون حال برای نجات بسیار دیر است.
دردناک‌ترین اتفاق‌ها زمانی پایانی دلپذیر خواهند داشت که در بطن غرق شده باشیم و جز خود هیچکس توانایی نجات را نداشته باشد.
-------------------------
با سلام.
خوندن این کتاب دقیقا 3ماه طول کشید ولی سفر بسیار لذت بخشی برام بود و با موضوع خیلی ناآشنایی آشِنا شدم که هیچوقت فکر هم نمی‌کردم بخونمش.
این کتاب همه جا همراه من بوده، در کار، در سفر، در اتاق، در کافه، در مهمونی‌های حوصله‌سر بر یا حوصله‌سرنبر و باید بگم توی این 3ماه واقعا احساس می‌کردم عمیقا مغزم منتظر خوندن ادامه‌ی مباحث این کتاب بود.
          

            راستش با خواندن این کتاب خیلی از رشته‌ای که دارم می خوانم خوشحال شدم. وقت‌هایی بود که حقیقتا به وجد می‌آمدم، یا از اینکه حس می‌کردم حقیقت را می‌گوید و این حقیقت چه تلخ است، ناراحت. اما در تمام مدتی که می‌خواندمش، لذت می‌بردم که چیزی که باید برای درس و امتحان بخوانم، اینقدر برایم دوست داشتی ست.
نثر کتاب خیلی روان بود و هر کسی می‌توانست، (و حتی بنظرم "باید" ) که بخواندش. چرا که از مسائلی صحبت می‌کند که همه‌ی ما در زندگی هامان با آن‌ها درگیریم. یا حداقل یک بار به آن‌ها فکر کرده‌ایم... برای لحظه‌ای فکرمان را به خود مشغول کرده است...
و به راستی دلم می‌خواهد که جزو کتاب‌های درسی دبیرستان می‌بود و همه مجبور به خواندنش بودند :دی

کتاب ده فصل و یک پیگفتار دارد که سعی می‌کند به این سوالات پاسخ دهد؛ یا حداقل در مورد آن‌ها به بحث بپردازد:
1- جامعه شناسان چگونه جامعه را مطالعه می‌کنند؟
2- معنای انسان بودن چیست؟
3-چگونه جامعه به وجود می‌آید؟
4- چرا مردم در جامعه نابرابرند؟
5- چرا به آنچه می‌کنیم اعتقاد داریم؟
6- آیا انسان‌ها آزادند؟
7- چرا همه نمی‌توانند مانند ما باشند؟
8- چرا تیره بختی در جهان وجود دارد؟
9- آیا فرد به راستی دگرگونی ایجاد می‌کند؟
10- آیا جامعه شناسی مهم است؟
پیگفتار: آیا باید درباره افراد به تعمیم بپردازیم؟
---
ریویوی دوم:
راستش این بار از هیجان‌انگیزی کتاب کم شده بود، اما درکم از مسائلی که مطرح می‌کرد بیشتر شده بود و این باعث می‌شد که خوشحال شوم و بفهمم که مثل 
 سیب‌زمینی نبودم در این مدتی که گذشت :)) :( و حقیقتاً و آروم آروم، یک چیزهایی یاد گرفته‌ام و درم درونی شده‌اند، از تاریخ مطرح شدن موضوعات، چیزهایی می‌دونم و به جز جملات این کتاب، در باب این مسائل چیزهای دیگه‌ای هم خونده‌ام!
--
پ.ن: دوبار از این کتاب امتحان داده‌ام. بار اول نصف کتاب را خواندم و تقریباً همه سوال‌ها از نصفه‌ای بود که نخوانده بودم، بار دوم، از یازده فصل، ده فصل و نیم را خواندم و امتحان فقط سه سوال بود که یکیش از فصلی بود که نخوانده بودم! بنظرم این شانس من در امتحانات، جای تامل دارد!
          

            «این یک کتاب واقع‌گرا با تفکر انتقادی است.»
چرا این جمله رو گذاشتم تو گیومه؟ چون می‌خوام همین اول بگم که ده پرسش درباره‌ پاسخ‌ها نیست؛ درباره‌ی پرسش‌هاست. این کتاب قراره بهمون یاد بده که چطور به مسائل از دید جامعه‌شناسی و با عینک نقد نگاه کنیم. برای این کار هم ده پرسشی رو انتخاب کرده که احتمالا برای خیلی از مردم جهان سواله:
1)	جامعه‌شناسان چگونه جامعه را مطالعه می‌کنند؟
2)	معنای انسان بودن چیست؟
3)	چگونه جامعه به وجود می‌آید؟
4)	چرا مردم در جامعه نابرابرند؟
5)	چرا به آنچه می‌کنیم اعتقاد داریم؟
6)	آیا انسان‌ها واقعا آزادند؟
7)	چرا همه نمی‌توانند مانند ما باشند؟
8)	چرا تیره‌بختی در جهان وجود دارد؟
9)	آیا فرد به راستی دگرگونی ایجاد می‌کند؟
10)	آیا جامعه‌شناسی مهم است؟
این کتاب از اون کتاب‌های خوبیه که بعد از مطالعه‌ش نگاهمون به جهان پیرامون و اعتقادات خودمون و دیگران متفاوت میشه.
اگر تازه به دنیای کتاب‌های جامعه‌شناسی وارد شدید، اگر می‌خواید کتابی بخونید که زیادی سطحی یا خیلی تخصصی نباشه، اگر دوست دارید نگرشتون تغییر کنه، این کتاب رو بهتون پیشنهاد می‌کنم.
علاوه بر متن، ترجمه و دسته‌بندی مطالب هم بسیار خوبه.
          

            اگر به مباحث جامعه شناسی علاقه دارید و دلتان میخواهد به جامعه شناسی به مثابه یک علم نگاه کنید، این کتاب شروع خوبی برای آغاز این دست از مطالعات است. به خصوص برای دانش آموزان سالهای انتهایی دبیرستان و تازه دانشجوها قابل توصیه است که دو واحد جامعه شناسی تر و تمیز را با خواندن این کتاب ساده و سرراست و علمی و خوب بگذرانند.