یادداشت رعنا حشمتی

                راستش با خواندن این کتاب خیلی از رشته‌ای که دارم می خوانم خوشحال شدم. وقت‌هایی بود که حقیقتا به وجد می‌آمدم، یا از اینکه حس می‌کردم حقیقت را می‌گوید و این حقیقت چه تلخ است، ناراحت. اما در تمام مدتی که می‌خواندمش، لذت می‌بردم که چیزی که باید برای درس و امتحان بخوانم، اینقدر برایم دوست داشتی ست.
نثر کتاب خیلی روان بود و هر کسی می‌توانست، (و حتی بنظرم "باید" ) که بخواندش. چرا که از مسائلی صحبت می‌کند که همه‌ی ما در زندگی هامان با آن‌ها درگیریم. یا حداقل یک بار به آن‌ها فکر کرده‌ایم... برای لحظه‌ای فکرمان را به خود مشغول کرده است...
و به راستی دلم می‌خواهد که جزو کتاب‌های درسی دبیرستان می‌بود و همه مجبور به خواندنش بودند :دی

کتاب ده فصل و یک پیگفتار دارد که سعی می‌کند به این سوالات پاسخ دهد؛ یا حداقل در مورد آن‌ها به بحث بپردازد:
1- جامعه شناسان چگونه جامعه را مطالعه می‌کنند؟
2- معنای انسان بودن چیست؟
3-چگونه جامعه به وجود می‌آید؟
4- چرا مردم در جامعه نابرابرند؟
5- چرا به آنچه می‌کنیم اعتقاد داریم؟
6- آیا انسان‌ها آزادند؟
7- چرا همه نمی‌توانند مانند ما باشند؟
8- چرا تیره بختی در جهان وجود دارد؟
9- آیا فرد به راستی دگرگونی ایجاد می‌کند؟
10- آیا جامعه شناسی مهم است؟
پیگفتار: آیا باید درباره افراد به تعمیم بپردازیم؟
---
ریویوی دوم:
راستش این بار از هیجان‌انگیزی کتاب کم شده بود، اما درکم از مسائلی که مطرح می‌کرد بیشتر شده بود و این باعث می‌شد که خوشحال شوم و بفهمم که مثل 
 سیب‌زمینی نبودم در این مدتی که گذشت :)) :( و حقیقتاً و آروم آروم، یک چیزهایی یاد گرفته‌ام و درم درونی شده‌اند، از تاریخ مطرح شدن موضوعات، چیزهایی می‌دونم و به جز جملات این کتاب، در باب این مسائل چیزهای دیگه‌ای هم خونده‌ام!
--
پ.ن: دوبار از این کتاب امتحان داده‌ام. بار اول نصف کتاب را خواندم و تقریباً همه سوال‌ها از نصفه‌ای بود که نخوانده بودم، بار دوم، از یازده فصل، ده فصل و نیم را خواندم و امتحان فقط سه سوال بود که یکیش از فصلی بود که نخوانده بودم! بنظرم این شانس من در امتحانات، جای تامل دارد!