همه انسان‌ها در همه جای دنیا و در همه شرایط دنبال سعادت و خوشبختی و لذت و خوشی هستند؛ چه انسان‌های دیندار و چه انسان‌هایی که به خداوند و آخرت اعتقادی ندارند؛ چه انسان‌های خوب و درستکار و چه انسان‌های بد و بدکار. همه انسان‌ها همیشه به دنبال سعادت و خوشی خود هستند و تنها تفاوت انسان‌ها در این است که گاهی سعادت واقعی خود را اشتباه تشخیص می‌دهند یا در هنگام عمل از سعادت واقعی خود که می‌شناسند، غافل شده و آن را با چیز دیگری اشتباه می‌کنند...

مهم‌ترین ریشه رنج‌ها و دردها، دلبستگی‌ها است. وقتی به چیزی علاقه‌مند هستیم و آن را از دست می‌دهیم یا امیدواریم بدان برسیم و نمی‌رسیم، از فراق آن چیز رنج می‌بریم و درد می‌کشیم. هرچه دلبستگی‌های انسان کم‌تر باشد، رنج . سختی انسان هم کم‌تر است. کسی که می‌خواهد از همهٔ رنج‌ها رها شود، باید یا دلبستگی‌های خود را از ریشه رها کند یا باید به چیزی دلبستگی داشته باشد که هیچ وقت از او جدا نشده و از دست نمی‌رود.