با اشک و آه زیادی خوندمش. این کتاب میتونست یک کتاب مجزا باشه، میتونست شخصیت هایی داشته باشه متفاوت که شروع میشن، تغییر میکنن، اوج میگیرن و در نهایت سرنوشتشون رقم می خوره. به هر حال تصمیم نویسنده این نبود و من به تصمیمش احترام میذارم

اما نیمه ی اول کتاب رو بسیار سخت و بسیار کند خوندم. چون فضاش از کتابهای قبلی بسیااار دور بود و نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم. از نیمه به بعد اوضاع بهتر شد و کم کم از کتاب لذت بردم. مخصوصا اینکه اولین کتاب داستانی بود که وضعیت کانادا رو در دوران جنگ جهانی برام توصیف می کرد
          

            یک ماه مهمان اینگل ساید بودم. گوشه ای از خونه آنشرلی رویاهام نشسته بودم و مادرانگی هاش و زنانگی هاش رو خوندم. مجموعه کتاب های آنشرلی کاملا همون حس موتجه اولم با این شخصیت رو میده.
برعکس مجموعه سریال هایی که ازش اقتباس شده خصوصا Anne with an e  که تم فمنیستی غالب داره.
و به نظرم اصلا به متن اثر متعهد نبوده. 
آنه در اینگل ساید بعد از آنه در آونلی دومین کتاب مورد علاقم از این مجموعه شد. دیدم که دختر رویاهام خوب بلده مادری کنه.🩷 و نور امید به قلب بقیه بپاشه
          

            پرستار وارد شد و نَن شنید که می‌گفت به نظر او بحران، آن شب از راه می‌رسد. او از دای پرسید: بحران چیه؟
دای محتاطانه گفت: فکر کنم همان چیزی ست که پروانه از آن بیرون می‌آید، بیا از جِم بپرسیم.
.
ماجرای این کتاب بیشتر درمورد بچه های آنه و گیلبرته؛ درمورد جِم، والتر، نَن، دای، شرلی و ریلا.
درمورد روابط، تخیلات، آرزوها و دل‌زدگی های بچه هاست. غم هاشون که با یک آغوش، شنیده شدن و کمی روشنگری محو میشه مثل ساحل مه گرفته بندر فورویندز بعد توفان.
*او خوب می دانست خراب شدن یک رؤیا، چه طعم تلخی داشت.
آنه: قدرت خیالبافی، قدرت بزرگی ست... ولی مثل همه قدرت های دیگر، ما باید آن را تصرف کنیم، نه اینکه اجازه بدهیم آن ما را تصرف کند...
باید یاد بگیری که مرز بین خیال و واقعیت را گم نکنی. فقط در اینصورت می‌توانی موقع سختی ها به دنیای زیبای خیال هایت پناه ببری. خود من، همیشه بعد از یکی دو سفر به جزیره خیال هایم راحت تر می‌توانم مشکلم را حل کنم.
.
دیدن آنه در نقش یک مادر خیلی میتونه دل نشین باشه.
ولی خانم مونتگمری خیلی ظریف داره آنه رو به حاشیه میکشه و جا برای شخصیت های جدید باز می‌کنه ولی انگار حواسش نبوده ما با آنه بزرگ شدیم، نمیتونیم یه بار دیگه با بچه ها این راهو بریم.
.
_ کتاب ششم آنشرلی
.
۰۲/۳/۱۵
          

            در این کتاب هر فصل از زبان یکی از بچه‌های آنی داستان پیش میرود، من همچنان دلم میخواست از زبان قدرتمند آنی داستان با تمام جزئیات باشد، یک موقع هایی به نویسنده کتاب شک کردم که شاید خودش نباشد تا فصل چهلم که دوباره ال ام مونتگومری شد، دوباره داستان جذاب، پر کشش و هیجان انگیز، از نگاه آنی بود... من این کتاب را مثل بقیه کتابها قدرتمند نیافتم، مخصوصا نسبت به کتاب قبلی که در حین داستان زندگی چند شخصیت جذاب بازگو میشد اما نمیشود از شنیدن داستان آنی چشم پوشی کرد حتی اگر پایین موج سینوسی باشد.
          

            فقط بعد از خوندن چند صفحه از این کتاب متوجه شدم که آنی شرلی خون‌َ‌م دیگه زیادی شده و باید این بازی کثیف هی پشت سرم هم خوندن این مجموعه رو تموم کنم.
اما خب از اونجایی که دوست نداشتم نصفه رهاش کنم،سعی کردم از آشنایی با فرزندان آنی و غرق شدن در دنیای کودکانه اشون لذت ببرم و کمی تا قسمتی هم موفق شدم.
دو جلد بعدی رو فعلا به امان خدا میگذارم تا هر وقت که آنشرلی خون‌م کم شد برم سراغشون.
          

            
کتاب ششم از مجموعه ی دل‌انگیز آنی شرلی، به طرز باورنکردنی ای قشنگ بود...تا قبل از خوندنش فکر می کردم کتاب سوم از همه قشنگ تره ولی امروز می‌گم اول کتاب ششم بعد کتاب سوم!📗❤️
《آنی شرلی از جلد دختری سر به هوا و خیال بافت دراومده و تبدیل شده به مادری با تجربه که صاحب شش فرزنده! البته نه اینکه ذره ای از خیال بافیش کم شده باشه... شش فرزند آنی به طرز شیرینی شبیه به مادرشونن، یا خیال بافن و رویایی یا مو قرمز و دوست داشتنی!👩🏻‍🦰🧑🏻‍🦰
این قسمت از مجموعه که درمورد آنی و دکتر گیلبرت بلایت، بچه هاشون که بزرگ می‌شن و قد می کشن و درد سر هایی که هر کدوم ایجاد می کنن روایت می‌شه، واقعا جالب و خوندنیه...》
.
پی نوشت:
خب من فکر می کردم کتاب پنجم از مجموعه آخرین کتابی باشه که تابستون امسال خوندم، ولی اینطور نشد... اول قصد داشتم از سر کنجکاوی فقط چند صفحه ی اول کتاب رو بخونم ولی هرچی جلوتر رفت مشتاق تر شدم و دیدم ای بابا کتاب تموم شد😅😂
خیلی خوشحالم که دفتر تابستون ۱۴۰۲ با این کتاب جذاب و شیرین به آخر می‌رسه و خاطرش تا ابد برام شیرین می مونه...🐈‍⬛🐕❤️📗
          

            پایان مجموعه‌ی آنی شرلی!
پایان عصرها و شبهای دلنشین در کنار آنی شرلی و خانواده دوست داشتیش.....
امروز چهاردهم خرداد که من این کتابو تموم کردم سیلی از احساسات به سراغم اومده که نمیتونم به خودم اجازه بدم که همچین کتابیو نقد کنم!
اشک های من در فصل به فصل این کتاب با اتفاقاتی که افتاد هیچوقت قرار نیست از یادم بره و برای من تکرارنشدنی باقی میمونه..
این کتاب یک دید جدید و متفاوتی نسبت به جنگ داد.
خانوم هایی که معشوقه، برادر و همسرهاشون رو در این راه فدا میکنند و چه سختی هایی که در این مدت میکشند و چطور نهایت تلاششون رو می‌کنند تا بتونن دووم بیارن و یک کمکی به تکه های وجودشون در راه های دور و شرایط سخت در دل جنگ بکنن.
من معنی واقعی فداکاری ، ترس ، اندوه ، ناامیدی، شجاع بودن و مهم تر از همه امید داشتن در عمق تاریکی رو با این کتاب با پوست و استخونم درک کردم... 
ای کاش نی زن هیچوقت باز دوباره تو این کره خاکی پیداش نشه تا داغ دسته گل هایی که تو این راه پر پر میشن رو به دلمون بزاره....
و کلام اخرم به مناسبت تموم شدن این مجموعه:
خلاصه و کوتاه ؛ خدا قطعا منو خیلی دوست داشت که نمایشگاه کتاب سال ۱۴۰۱ در غرفه قدیانی دستم رفت سمت آنی شرلی در گرین گیبلز و این کتاب رو انتخاب کردم و با خودم به خونه آوردم!
          

            این نسخه اطلاعات کتاب و اشتباه زده:/
280 صفحه نیست
480 صفحه است.