این کتاب رو میشه خیلی زود تموم کرد. 
داستان مردی میانسال که از همون اول سعی میکنه شما رو با خاطره ای مرموز به گذشته ببره. 
رده سنی کتاب برای نوجوانه و بنظرم بدرد گروه های سنی پایین تر میخوره. تعلیق متناسبی داره‌ از این جهت که سعی میکنه با داستان قلعه جنی و باورپذیر کردن این داستان شما رو متقاعد کنه که هم واقعیه و هم اینکه کنجکاو شین، تهش چی میشه. 
کتاب روایت گر شخصیت خوبیه.از این جهت که با تمام تلاشش سعی میکنه شخصیتهای داستانشو خوب براتون روایت و توصیف کنه _هرچن. ناگفته نمونه خود این کار ، وسطای کتاب، حوصلتونو سر میبره_
نویسنده سعی میکنه با کوتاه کوتاه کردن فصل ها و هر بار با اشاره به نقطه عطف داستان یعنی قلعه و دلیل ترسش.. مخاطب رو با خودش همراه کنه. 
شاید باید بگم، بهترین قسمت کتاب که اونو از رده متوسط درمیاره، پایان بندیشه که تصور شما رو بهم میزنه و متفاوت بودنش و تغییر سیر خطیش باعث میشه یهو ژانر براتون معنا دار بشه. 
به طور خلاصه: 
فضا سازی ++++
شخصیت پردازی +++
تعلیق ++
پایان ++++
لحن +++
          

            اوایل کتاب حس می‌کنید معمای داستان قابل حدسه. اما از یه جایی به بعد متوجه میشید که معما قابل حدس هست؛ ولی تضمینی برا درست بودن حدستون وجود نداره! 
شخصیت‌های داستان رو دوست داشتم و تونستم درکشون کنم. نثر داستان هم روان بود و دوست‌داشتنی. اما خیلی غیرمنتظره تموم شد؛ درحالی که مخاطب قصد داشت کتاب رو ورق بزنه و ادامۀ داستان رو بخونه!
          

            این آقای شاه‌آبادی عادت دارد به غافل‌گیر کردن مخاطب
درباره پایان کتاب و قلعه‌ی جن‌ها هرطور حدس بزنید
قطعا بعد از خواندن شگفت زده می‌شوید
چون اشتباه حدس زدید
حتی اگر صدبار هم حدس بزنید، اشتباه از آب درمیاد
به لحاظ پرداخت خلاقانه به یک ماجرای تکراری عالی بود.
داستان هم تعلیق های خوبی داشت.
          

            خیلی جالب بود.
از نکات مثبت کتاب سوالاتی بود که مطرح میشد و ذهن خواننده رو درگیر میکرد.
شخصیت های جالب .روون بودن کتاب.
کلا کتاب باحالی برای خوندن تفریحیه.
کتاب خوبیه نسبتا ولی کامل و بی نقص نیست .
نویسنده ثابت شده ای هم داره که یکی از دلایلی بود که کتابو خوندم.
          

            داستانی ترسناک که متفاوت از داستان‌های ترسناکِ معمول است و نمی‌توانید پایان بندی را پیش‌بینی کنید.
باید بگویم قصه دیر گرم شد اما ریتم روان و پر تعلیقی داشت.
علاوه بر ماجرا شاهد رشد شخصیت‌ها بودیم و با آنها احساسات متفاوت از جمله خشم، فداکاری، ترس و.. را تجربه کردیم.
داستان از ماجراجویی چند نوجوان در امور فراطبیعی شروع می‌شود اما به طرز غافلگیر کننده‌ای به یک حقیقت تاریخی می‌پردازد و اثری که این حادثه در روح و رشد هر فرد به جا گذاشت.
 نگاهی متفاوت به جنگ!
نوجوان هایی که هر یک دارای توانایی های خود و ضعف‌های ویژه‌ی شخصیتشان هستند اما همدیگر را کامل می‌کنند؛ تصمیم می‌گیرندبه دل خطری بزنند که پدرانشان از آن فرار می‌کنند.
ترجیح من این بود که هر کدام از آنها برای پذیرفتن خطرِ موجود در قلعه انگیزه‌ی قوی‌تری داشته باشند.
گاهی تگ گویی قصه را خسته کننده می‌کرد و طبیعتا تصویر کمتری به ما ارائه میکرد.  توصیف‌ها ماجرا را نگه می‌داشت بدون اینکه در دل داستان اتفاق بیفتد. پایان بندی آنقدر سریع اتفاق افتاد که تصور کردم چند صفحه از کتاب گم شده.
اما کلیت کار دوست داشتنی بود.
          

            رمان های حمیدرضا شاه آبادی رو دوست دارم و به نظرم توی ادبیات نوجوان، یکی از بهترین هاست.
نویسنده های زیادی هستن که راجع به جنگ نوشتن، چه بزرگسال و چه نوجوان، اما تعداد کمی از این کتاب ها هست که نگاه جدیدی به این قضیه داره و انگار می تونه چیزی به آدم اضافه کنه. "هیچ کس جرئتش را ندارد" یکی از همین تعداد کم هاست!

داستان کتاب از یک عروسی شروع می شه و داستان رفاقت چهار تا پسر بچه ست و وقتی دو سوم کتاب گذشته، تازه انفجاری رخ می ده که در واقع از اولین بمب های جنگه و بچه ها از فاصله ی خیلی زیادی، می بینن دهشون تبدیل به خرابه می شه...