ته خیار فقط اسم یکی از سی داستانی است که در این کتاب ما را به فکر وا می دارد خود عنوان کتاب و تصویرش من را به کلی گیج کرد حتی هنوز هم در تشخیص ته و سر خیار مشکل دارم چه برسد به هضم و درک داستانی به این مفصلی و قشنگی که به بحث های فلسفی بر می گردد! خیلی دوست داشتم فقط برای یک بار آقای کرمانی را ببینم و سوالاتی که خیلی وقت است با خواندن مجموعه داستان هایش ذهنم را درگیر کرده است با او در میان بگذارم دوست داشتم نظرش را در مورد ته خیار بدانم! چون اینطوری می توانستم دیدگاهش نسبت به زندگی را هم متوجه شوم! زندگی شروعش تلخ است و پایانش شیرین! نابرده رنج گنج میسر نمی شود شاید این درسی باشد که این کتاب به من داد این کتاب درس های زیادی در خود نهفته است ولی این پر رنگ ترین درسی است که به من داد. من احساس می کنم که خواندنش برای من مفید بود شاید برای شما هم عمل کند!
          

            این چهارمین کتابی بود که از هوشنگ مرادی کرمانی خوندم. من خیلی رمان و داستان ایرانی نمیخونم و هوشنگ مرادی کرمانی از معدود نویسنده هایی هست که کارهاشو دوست دارم. مخصوصا قصه های مجید که نوستالوژی بچگیمونه و خمره که شاید اولین کتابی بود که خوندم. 
اما این مجموعه که شامل ۳۰ داستان کوتاه هست رو پیشنهاد نمیکنم. جز دو الی ۳ قصه بقیه ش اصلا خوب نیستن . 
پیشنهاد نمیکنم.
          

            کتاب، ۳۰ داستانِ کوتاهِ شاید تلخی‌ست سروسامان یافته از گسترش یک موقعیت دم دستی مانندِ«دختر بچه‌ای که کناردست پدرِ راننده‌ی اتوبوسِ شرکت واحدش نشسته است» یا پرداختن داستان از جمله‌ها و عبارات ساده‌ای شبیه «ما شام نمی‌خوریم» یا از ایده‌های جالب و جذابی مثل این که «اگر زن و شوهری بودند وبچه‌های جهنده‌وپرنده  به دنیا می‌آوردند چه می‌شد؟».
درعین صمیمی و واقعی بودن پراست ازفضاهای تخیلی
 کتاب اول‌بار در سال ۹۲چاپ شده و بیشتر هم در حال و هوای دهه هشتاد است و خیلی  آن طعم شیرین و نوستالژیک«قصه‌های مجید و شماکه غریبه نستید»را ندارد 
ته خیار تلخ است خودش بی‌مزه ولی باب میل است.
پینوشت۱:برداشته‌اند خیارها را اصلاح نژاد کرده‌اند،تهشان تلخ نیست دیگر،باید حسرت کش ته تلخ خیارهم باشیم.
پینوشت۲:بوی خیار اما چیز دیگریست.
          

            حیرون بودم سه بدم بهش یا چهار
ویژگی تقریبا صد در صد داستاناش این بود که یه طنز موقعیت جالب داشتن. یه اتفاق یا موقعیت یا رفتار های عجیب و بعضا غیر واقعی  داستان ها که ترکیب خنده داری رو ایجاد کرده بود و نویسنده از خلال این قضایا داستان رو خلق کرده و حرفی رو زده بود.
بدیش برای من این بود که یه جاهایی نمی فهمیدم تهش که چی! یعنی توی پایان یه لنگه پا می موندم که بالاخره چی می خواستی بگی برادر؟
ولی خیلی از داستاناشو دوست داشتم.لبخند زدم،..ایده های خیلی خوبی بود توی خیلی هاشون.
خیلی ایده های خوبی بودن و این برای من واقعا شگفت آور بود.
نکته ی جالب دیگه وجود المان های روستایی یا مربوط به زندگی های سنتی و زندگی های معمولی ما ایرانیا توی داستان بود.یه فضای صمیمیت اندود شده که خیلی توش حس راحتی می کرده.
به خاطر این حس های خوش 4 ستاره دادم بهش
          

            
از کرگدنی که مانع ازدواج گربه وحشی با ببر مازندران شد تا 
مردی که صدای ترک کردن خربزه های خارج از شهر را می شنید و...
داستان های ساده با آدم های ساده و با صفا.
داستان‌هایی که طنز گنجانده شده در آن تلخی داستان را کمتر می‌کند و مخاطب را مشتاق به ادامه داستان می‌کند.
این کتاب سی داستان دارد و به اسم، اولین داستان 《ته خیار》است. اما به معنا تمام داستان‌ها به نوعی ته خیارند.
زیبا بود و دلنشین .