کتاب روانشناسی زرده، از اینا که اثر موقتی داره و آدم میخواد باهاش دنیا رو فتح کنه اما بعدش دوباره واقعیت ها بهش حمله می کنن...
اولش که میخوندم خیلی دوسش داشتم اما بعد که ازش گذشت و در حین خوندن کتاب متوجه شدم کتاب فقط در حال امید دادن بدون راهکار به درد بخوری هست.
نمی پسندم حقیقتا
          

            ازاون کتاباست که از گزاره های کلی پرشده،مثل خجالت نکش به خودت افتخار کن تو بهترینی و.... فقط شعار ،شعار ،شعار ،از میزان زرد بودنش هرچه بگم کم گفتم 
،درمیان ناکارآمدی شعارها دوتا داستان هم میزنه تنگش تا شعارهاش رو اثبات کنه،نه تجربه ای به آدم اضافه میکنه نه دیدگاهی!
اون کسی که خونده و اون کسی که نخونده هردو نه چیزی ازدست دادن نه چیزی بدست آوردن.
اوریتد شده
          

            بزرگترین چیزی که من در این کتاب دوست داشتم این بود که شاید دغدغه های خانمها با هرسنی یا در شرایط مختلف شبیه هم باشه و اینکه کسی از نظر بقیه  موفق باشه  باعث نمیشه که دیگه مشکلی نداشته باشه و باز هم با تمام دوست نداشتنی هایی که نسبت به خودت داری باید خودت  رو اونطوری که هستی  دوست داشته باشی و برای رسیدن به بهتر شدن تلاش کنی و از مسیر لذت ببری
          

            برای جذب مخاطب و خواننده نباید هر متنی ، هر عکسی و هر چیزی رو مرتکب شد (نوشت)!
درسته خیلی معروفه اما ... .
اکثر چیزایی که نوشته هم برای مردانه هم برای خانم ها ، اتفاقی نیست که عنوانش «خودت باش دخترِ»
خلاصه آره سید !
حیف درخت 🌲
          

            خودت باش دختر، به شدت روانشناسی زردی داره و  متاسفانه من تو سنی این کتاب رو خوندم که زمینه تاثیر گرفتن از همچین محتوایی بودم و خب نتیجش رو هم دیدم!😔
این دسته از کتاب‌ها، اولش ممکنه به خاطر قلم روان و لحن خودمونیشون مخاطب جذب کنن اما بعد ورق کاملا برعکس میشه و از  آدم یه مرده متحرک و ناامید میسازن که به هدف‌های بزرگش نرسیده و دیگه نمیتونه به زندگیش ادامه بده.💔
به نظرم بهتره کتابایی که مجتبی شکوری معرفی کرده مدام برای مخاطب ها چاپ و معرفی بشن. کتابایی که یاد میدن چجوری باید علی رغم تمامِ مشکلات و نشدنی‌ها، تو دنیای واقعی زندگی کرد نه اینکه چجوری به رویاهای پوشالی و غیرقابل باور شاخ و برگ داد و ازشون توی مغز یه بت ساخت!!!