خواندن کتاب‌هایی که در مورد کتاب‌ها، کتابفروش‌ها و کتابفروشی‌ها هستن همیشه برای من جالب بوده و فکر می‌کنم برای خیلی از کتاب‌خوان‌ها هم همینطور. اما این کتاب بیشتر یک رمان معمایی/جناییه تا کتابی در مورد کتاب و کتابفروشی و به نظر می‌رسه نویسنده از واژه‌ی کتابفروشی استفاده کرده تا جلب توجه کنه. گرچه کرم کتاب‌ها در داستان حضور دارن، اما خیلی راحت می‌تونستن هر چیزی باشن به جز کرم‌ کتاب، مثلا گیمر. 
در کل داستان جذابیه، اما ترجمه چندان جالب نیست، مخصوصا در دیالوگ‌ها، و رگه‌هایی هم از نژادپرستی داره.
        

          یک رمان کاملا معمولی، پخته و صحیح و سالم، اما بدون هیچ نقطه قوت خاصی.
قصۀ زن کتابفروشی که با گذشته و گناهان نسل قبلش درگیر است.
نمیدانم چه چیزی در این رمان بوده که مترجم کهنه کار به سراغ آن رفته. من جوابی برای این سؤال پیدا نکردم.
ضمن اینکه ترجمه بسیار پرایراد است، هرچند اگر نشر مرکز همتی برای ویرایش به خرج میداد، ممکن بود چیز شکیلی شود.
        

          من که نتونستم با این کتاب ارتباط بگیرم پس به لیست دنف هام اضافه اش میکنم. یه خلاصه قابل قبول از هوش مصنوعی بخونید راجع بهش:

در رمان «نیمه‌شب در کتاب‌فروشی افکار نورانی» نوشتهٔ متیو سالیوان، داستان با خودکشی «جویی مولینا» در کتاب‌فروشی آغاز می‌شود. لیدیا اسمیت، کارمند کتاب‌فروشی، متوجه می‌شود که جویی وسایل شخصی‌اش را برای او به‌جا گذاشته است. با بررسی این وسایل، لیدیا به سرنخ‌هایی دست می‌یابد که او را به گذشتهٔ خودش و قتلی که بیست سال پیش رخ داده بود، مرتبط می‌کند.

در نهایت، لیدیا متوجه می‌شود که جویی اطلاعاتی دربارهٔ گذشتهٔ او و قتلی که در کودکی شاهدش بوده، داشته است. این کشف‌ها لیدیا را وادار می‌کند تا با پدرش که سال‌ها از او دور بوده، مواجه شود و رازهای پنهان خانواده‌اش را آشکار کند. در پایان، لیدیا با پذیرش گذشته و آشتی با پدرش، به آرامش می‌رسد و زندگی جدیدی را آغاز می‌کند.

این رمان ترکیبی از عناصر معمایی و روان‌شناختی است که به بررسی تأثیرات گذشته بر زندگی حال و آیندهٔ افراد می‌پردازد.