فروغ از دیدگاه بسیاری از نزدیکانش شادترین و غمگین ترین انسان بوده و به نقل یکی از این دوستان: «او نقطه تلاقی اوج غم و شادی بود.» شهامت او را می ستاییم که چگونه ایستاد و تحمل کرد و در یک زندگی کوتاه توانست به قله های بسیاری دست یابد. می توان او را انسانی آزاده و آزاداندیش نامید که در جسم خود نمی گنجید. او آنقدر به زندگی جسمانی اهمیت می داد که بی اهمیتش می کرد و آن قدر زندگی را بی ارزش می انگاشت که ارزش معنوی به آن می بخشید.