کتاب در حقیقت نصیحت های مادربزرگ شخصیت اصلی است که مدام هر جا که نویسنده لازم می داند بالای منبر می رود و تمام پیامی را که لازم میداند گل درشت و توی ذوق زننده بیان می کند. در حقیقت ما با مجموعه ای از پیامها و حرفهای درست اخلاقی مواجهیم که به بدترین شکل ممکن در قالب داستانی ضعیف روایت شده اند.
          

            باید بروم... 
باید برویم ... 
باید حرکت کرد ... 
اولین کتابی که از طاقچه خوندم.
          

            کتاب خوبی بود.
با ارجاعات خوبی.
گاهی میشد که انسان را به فکر فرو می‌برد ولی دست گذاشتن ناشیانه روی بعضی موضوعات و پرداختن به آن مانع از این می‌شود که بتوان به راحتی کتاب را به هر دختر خانم جوان یا نوجوانی معرفی یا پیشنهاد کرد!
اگر کتاب رسالت خود را زن در پرتو جنگ تحمیلی می‌گذاشت و برخی از چالش ها در مورد نقش و جایگاه زن در اسلام موفق تر بود 
تا اینکه بخواد مرجع جامعی برای تمام مسائل زنان در جامعه شود
          

            چند داستان هم زمان در جریان است و با این روال، شبیه سریال های تلویزیونی ماه مبارک شده است! ممکن است حتی ابتدای کار توی ذوق هم بزند ولی راستش من هم کمی درگیر کتاب شدم و دوست داشتم بدانم ته ماجرا چه می شود بالاخره! دو تا اشتباه لفظی که در کتاب به عنوان تعلیق ساز استفاده شده بود با اینکه به شدت جذاب بود ولی دلم می خواست سرم را به دیوار بکوبم!
دختری چند خواستگار دارد و عاشق یکی دیگر می شود. همزمان با زنی پرستار و شیمیاییِ دوران جنگ آشنا می شود و آن زن به بازگویی خاطرات زنان در دفاع مقدس می پردازد. بر اساس مستندات. یعنی کتاب علاوه بر این که کتاب داستانی است و تخیلی، از مستندات هم استفاده کرده و آن ها را بازگو می کند. نمی توانم بگویم چند جا، ولی خیلی جاها گریه کردم پا به پای نوشته ها ...
هم مدیریت احساس را سعی می کند یاد بدهد و هم هویت زنانه بدهد. من حتما این کتاب را به دختران نوجوان توصیه می کنم. حتی آقایان هم بخوانند خوب است. 
ممکن است آسیبی که برای کتب شهدا ذکر می کنند اینجا هم وارد شود که ذهنیت برای خانم ها بسازد و جلوی درک واقعیت های جامعه را برایشان بگیرد و توقعشان را بالا ببرد ولی راستش من فایده هویت دهی اش را بیشتر از این آسیب می بینم.