فوق‌العاده بود 
قلم خانم کالین هوو شگفت انگیزه
داستان یاد او باور نکردی جذابه 🥺🫂
          

            نمیدونم چرا این کتاب اینجوری نوشته شده.چجوری بعد دوروز،نفرت تبدیل به عشق ودوستی میشه😐اصلا با عقل جور درنمیاد.هی میخواستم بزارمش کنار باز با خودم میگفتم بزار بهش یکم‌دیگه‌فرصت بدم

دیگه کتابای کالین داره برام تکراری میشه.تا الان تو هرکتابی که ازش خوندم نامه بود یا یکی از کارکترا پدر یا مادر روانی داشتن.خب زن یه ایده ی دیگه پیدا کن🤦‍♀️

آنلاین شاپای کتاب یه جوری تبلیغ میکنن انگار رویایی ترین کتاب جهانه و بعد میخونیش‌و قیافت پوکر میشه
          

            این کتاب به من یاد داد که برای جبران اشتباه هایت وقت هست تو فقط کافیه اراده کنی و بسم الله بگی ... میشه گفت ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازست فقط کافیه احساس درونی که داریم رو بروز بدیم...
یکی از بهترین ویژگی هایی که این کتاب دوست‌داشتنی ترش کرده است عشق مادر به فرزندش است با وجود اینکه کِنا از قبل فرزندش را ندیده بود عشق او ذره ای کم نشده بود ... این کتاب ارزش خواندن را دارد🌦
          

            این کتاب از نویسنده محبوب من کالین هوور هست اما جدا از اون نثر به شدت جذب کننده ای داره با ژانر درام و عاشقانه، صادقانه بگم گاهی به پدیده های کلیشه ای توی داستان برخورد میکنیم اما در نظرکلی به شدت غم انگیزه و لذت بخش هست. من بعد از تموم کردن این کتاب به شدت ناراحت بودم و در طی خوندنش حتی توی مسیر ها و راه ها دست نمیکشیدم. به شدت جذاب و غم انگیز بود!
          

            راستش   من از این کتاب ممنونم چون اولین بار بود که از شدت بد بودن کتاب گریه میکردم کلی متن نوشتم و پاک کردم نمیدونم چرا انقدر اصرار دارم روی این کتاب یاداشت بزارم   وقتی  توی مدرسه درمورد این کتاب بچه ها حرف می زدنند  و من میگفتم ان را نخوندم  همه میگفتن چقدر عجیب مگه تو کتابخون نیستی  این کتاب عالیه  و  وقتی خریدم انتظار یه کتاب حداقل متوسط را داشتم ولی وقتی خواندم دیدیم واقعا کتاب بدی بود چرا باید  این کتاب انقدر فروش داشته باشه  اصلا بعضی جاها عجیب و بی معنی  میشه (البته  این نظر منه و امید وارم به کسانی که ای کتاب را دوست داشتن بی احترامی نکرده باشم ) شاید توقعه من خیلی بالا بود شاید انتظار داشتم  یه کتاب در حد سال بلوا یا و... بخونم
          

            کتابی پر از سخاوت و امید.
پس‌از گذراندن پنج‌سال زندان برای یک اشتباه بسیار ناراحت‌کننده " کِنا " به شهری بازمی‌گردد که همه چیزش را در آنجا از دست داده؛ به امید اینکه دوباره کنار دختر چهار ساله‌اش باشد. اما همه مخالف این دیدار دوباره هستند به‌جز لجر!
احساسات بین شخصیت‌ها خیلی عمیق و زیبا بیان شده، بنظرم شخصیت پردازی‌ها واقعا بی نظیر بود و قلم نویسنده آدم رو تو دل داستان میبره.
رابطه‌ی مادر و فرزندی این کتاب و ارجحیت آن بر هرچیز دیگری برای من جذاب و قابل درک بود.
حس می‌کنم تعداد اشک‌هایی که جدیدا برای کتاب‌ها می‌ریزم از دستم خارج شده و " یاد او" قطعا کتابی بود که تعداد زیادی از اشک‌هایم را به خودش اختصاص داده بود.
از نقاط‌ضعف کتاب این بود که پایان داستان به طرز واضحی قابل حدس بود ولی بااین‌حال اصلا خسته کننده تلقی نمی‌شد.
کتاب به شدت سانسور شده بود ولی بنظرم به‌طوری نبود که مخاطب متوجه سانسور شدن آن قسمت نشود.
و در آخر اگر طرفدار کتاب‌های عاشقانه هستید، برای خواندن این کتاب لحظه‌ای درنگ نکنید.
          

            یاد او ،یه رمان زیبا از کالین هووره ،یکی از نویسنده های مورد علاقه من  ! 
با توجه به سلیقه و سن و سالتون شاید ازش خوشتون نیاد ولی من دوستش داشتم ،کتاب بدی نبود .

داستان درباره ی یه مادر به اسم کنا عه که درست وقتی از زندان ازاد میشه به دنبال دیدار با تک دخترش میره ولی پدر شوهر و مادر شوهرش به سادگی این اجازه رو بهش نمیدن و البته که کنا توی این راه تنها نخواهد بود ، بهترین دوست پدر دخترش هم اون رو همراهی میکنه ....

بنظرم کتاب قشنگی بود ،اما تا همین حد ،مثلا من خودم از پایانش خوشم نیومد زیاد ،پایان خوش و قشنگی داشت ،اما مورد پسند من نبود .روند داستان هم اروم و کنده و نمیدونی چی میشه که یهو کتاب تموم میشه . ولی به غیر از اینا عالی بود !
          

            خیلی احساسی و قشنگگ بود🥺🦋
تا مرز افسردگی رفتم🥺🦋
به شدتت پیشنهادی🤌🥺🦋
          

            کتاب خوبی بود و موضوعش برای من جدید بود از خوندنش به اندازه نهم نوامبر از همین نویسنده لذت نبردم اما میتونم بگم ارزش یکبار خوندن رو داره.
این کتاب در حقیقت داستان کنا مادری هست که به دلیل یک تصادف به قتل غیر عمد نامزدش اسکاتی محکوم میشه و خانواده نامزدش دخترش رو از اون جدا می کنن و حالا  بعد از پنج سال از زندان آزاد شده و فقط میخواد دخترش دیم رو یک بار ببینه.این کتاب شاید ایدش جدید نبود و پایانش قابل حدس بود اما‌ من خودم عاشق نامه هایی بودم که کنا برای اسکاتی می نوشت وقت هایی که کنا از دلتنگیش برای اسکاتی می گفت و‌ذهن خلاقی که دیم داشت. این کتاب بهم یاد داد که هیچ وقت به تنهایی موضوعی رو قضاوت نکنیم و باعث رنج خودمون و دیگران نشیم چون تنها چیزی که میتونه درد از دست دادن عزیزانمون رو التیام بده بخشیدنه و همین بخشیدنه که باعث میشه دوباره آزادی رو حس کنیم.
          

            برعکس بقیه، این کتاب فراتر از انتظار من بود :)
ازش بدم نیومد راستش ولی فقط خوندم که کارشناسی کنم.
از اول مشخص بود آخرش چی می‌شه و پرررررر از سانسورای مسخره بود.