جزئیات فعالیت

      بسم الله الرحمن الرحیم

فصل اول: مبانی روایت 
اونقدری کتاب روایت ورق زدم و خوندم که این یکی به نظرم یه چیز درست و درمون بیاد، نکه بقیه نباشن ها! نه.
مبانی روایت های که من خونده بودم معمولا شیرجه به وسط مبحث بودن و مجبور بودم نشون بدم اهان، چه جالب، فهمیدم چی شد درحالی که اینطور نبوده.
نویسنده میاد مبانی روایت رو برای من با قصه های عامیانه یا پریان ساده سازی  میکنه که کار جذابیه:)
از داستانهای متداول استفاده می کنه که همه حداقل یکبار شنیدیمشون( سیندرلا، کفش قرمزی و جک و لوبیایی سحرآمیز) 
اولین نکته جالب این فصل احساس همدلی من با فروید بود، اولین باری بود که تونسته بودم با فروید سر مسائل جنسی به یک توافق برسم و خب به نظر منم داستانهای بالا همچین حس و حالهای دارند.
نکته دوم تقسیم بندی پراپ بود( نور به قبرش بباره) پراپ میاد 31 پلان شایع و متداول در داستانهای عامیانه( اغلب روسی) رو بررسی میکنه و می بینیم که عه! چقدر شبیه هم ان.
خب راستش من خیلی جاها حس کرده بودم خط روایت خیلی از کتابا شبیه به همه و الان می فهمم چرا ")
فکر میکنم پراپ مرد صاف و ساده و بی شیله پیله ای بوده. نیومده خیلی مبحث رو پیچیده کنه تا نشون بده چقدر خفنه، برعکس اومده ساده اش کرده به صورتی که به بچه های کوچولو هم توضیحش رو بدید بخونن متوجه میشن.
نکته بعدی که خوشم اومد اینکه پراپ کاری نداره شخصیت شماآدم خوبیه یا بد، میگه هر اتفاقی که میوفته خارج از جبر داستانه و در واقع نتیجه تصمیمات شخصیت کتابه. درست مثل یک آدم واقعی در یک دنیایی واقعی باهاش رفتار میکنه و حس میکنم اگر شخصیتها زبون مستقلی برای صحبت داشتن ازش تشکر میکردن.
انتقاداتی هم به پراپ هست: مثلا میگن اگر ما بخوایم این 31 اصل رو برای یک داستان پیچیده با چندین قهرمان و ضد قهرمان استفاده کنیم زیاد به درد نمی خوره و از این دست صحبت ها.
فعلا جوابی برای منتقداش ندارم اما چون از پراپ و ایده اش خوشم اومده می رم می ایستم تو صفش تا ببینم در آینده چی قراره بهم نشون بده.