یادداشت‌های Setayesh (4)

          بالاخره کتاب فرشتگان و شیاطین رو تموم کردم و باید بگم،فوق‌العاده بود.
داستان درباره یه نماد‌شناس مذهبی به اسم رابرت لنگدان هست که درگیر یه توطئه مربوط به یک اخوت باستانی میشه.
بیشتر از این  داستان  رو تعریف نمی‌کنم که اگر خواستید بخونید(که حتما پیشنهاد می‌کنم)داستان براتون جذاب بمونه.
داستان پر از ارجاعات و اشارات تاریخی و هنری هست که به نظرم همین داستان های دن براون رو خیلی خیلی جذاب میکنه؛ولی خب اگه به تاریخ مسیحیت و یا تاریخ مرتبط با هنرمندان و دانشمندان قدیمی علاقه ای ندارید خیلی پیشنهاد نمیکنم.
کتاب پر بود از داستان ها و اتفاقاتی که در گذر زمان برای مسیحیت و واتیکان افتاده بود و اساسا داستان حول محور این سوال بود: علم یا مذهب؟
در پایان هم نویسنده درباره این موضوع سو گیری خاصی نکرده و احساس می‌کنم این رو بر عهده خودمون گذاشته.
در کل این کتاب از جذاب ترین معمایی هایی بود که خونده بودم و احساس می‌کنم یکی دو پله ازشون بالاتر بود.
به نظرم حتی از راز داوینچی هم دوست‌ داشتنی تر بود.
خلاصه که خیلی خیلی پیشنهادش میکنم.
        

          داستان خلاقانه ای داشت ولی به نظرم محتوی بعضی از قسمت ها مخصوصا بخش های رمانتیک داستان  کلیشه ای بود و شبیه بهش تا حالا زیاد خونده بودم.
        

          کتاب قشنگی بود.بعد از مدت ها دوری از آثار کلاسیک این کتاب رو خوندم و روند داستانی برام یه کم کند بود.که البته بعد از یه کم خوندن،متوجه یه لطافتی که در سراسر داستان جریان داشت شدم که واقعا جذاب بود.
به نظرم یه چیزی که داستان رو خیلی جذاب تر می‌کرد،اشاره به احساسات و عواطف واقعی افراد بود.یعنی صرفا چون شخصیت داستان فرد خوبی بود،از اشاره به زمان هایی که فرد احساسات تقریبا خودپسندانه ای داشت چشم پوشی نمی‌شد.
در کل کتاب لطیف و جالبی بود.