یادداشت‌های فائزه (8)

          داستان از زبان پسر بچه ای ۱۶ ساله مبتلا به بیماری است که بدنش خیلی زود شروع به پیر شدن میکند 
نمیدونم نویسنده دقیقا چقدر به این موضوع پرداخته بود ولی از لحن گفتاری کتاب دقیقا مشخص بود که از زبان یک نوجوان هست ، در طول خوندن کتاب به این فکر میکردم که این نوجوان ۱۶ ساله ذهنی کاملا بالغ دارد فرای سن جسمانی و سن عقلی خود و مطمئن میتونم بگم که اون با تمام وجودش باور داشت که زندگی درخشانی دارد.
        

          داستان جنایی که با پیدا شدن جنازه اولین قربانی قاتل شروع میشه از اول کتاب ما درباره هویت قاتل و انگیزش آگاهیم و درواقع چیزی که نویسنده میخواسته نشون بده چالش هاییه که کارآگاه فرانسوی در کشور غریبه باهاشون مواجه هست.
شخصیت پردازی عالی بود مخصوصا درباره قاتل، همچنین انگیزه و دلایل انتخاب قربانی قابل درک بود.
        

          ی چیزی خیلی اذیتم کرد درباره کتاب و اون این بود که نویسنده خودش خیلی خوب میدونست کاری که میکنه قطعا اشتباه و سادیسمیه ولی با این حال طوری داستان رو به بهترین شکل روایت میکند که گویا تجربه های او بهترین لحظات زندگی اش است
        

          تمومش کردم و به قدری حال خوب انتقال داد که واقعا باید از نویسندش قدردانی کنم
.
برای نورا خوشحالم که تونست چیزی که میخواست رو پیدا کنه و اون "دلیل زندگی کردن" بود
اون میخواست خوشبخت باشه ولی راهشو نمیدونست و درنهایت زندگی که فکر میکرد بدترین زندگیشه به بهترین زندگیش تبدیلش کرد
و در آخر اینو بگم: هر کسی تو زندگیش به یک خانم الم احتیاج داره .
        

          کتاب کوتاه ولی عالی بود و کتابیه که هر کسی باید یک بار بخونه
کتاب درباره فمینیست سازی یک جامعه هست که به نظرم نویسنده خیلی خوب به این مسئله پرداخته.
        

          "آیا خدا اگر اشتباه کند همچنان خداست؟"


اولین کتابی بود که از این نویسنده میخوندم و شخصیت پردازیش منو به وجد آورد
شخصیت آندریاس برام خیلی جالب بود 
چطور تغییر کردن افکار و ذهنیتش و همچنین اعتقادی که کل زندگی اش بر آن پایه چیده شده بود چیزیه که همه ما درکش میکنیم
        

          داستان بسیار قشنگی داره،من که عاشقشم و به کسایی که ادبیات کلاسیک میپسندند پیشنهاد میکنم
        

          داستان جنایی کاملی بود و چیزی نبود که بشه آخرش رو پیشبینی کرد و جزئیاتی که داشت داستان رو هیجایی تر میکرد
فقط گاهی داستان کمی کند پیش میرفت ولی اصلا نمیشه زمین گذاشتش