یادداشت‌های fatemeh (5)

          من به زبان انگلیسیشو خوندم. قبلا فیلمشو هم دیده بودم. رابطه دوستی امیر و حسن چقدر چالش برانگیز بود. به خاطر یک دروغ یا حقیقتی که نگفته شده بود زندگی این دو شخصیت  پر از چالش شده بود. حس رهایی آخرشو دوست داشتم. اون لحظه ای که دیگه از ترسهات فرار نمیکنی، یکبار برای همیشه باهاش روبرو میشی و از دردهایی هم که در این راه میکشی لذت میبری و راحت میشی، سبک میشی، باری از وجودت برداشته میشه....
        

          خودشناسی، با خودت روراست باش و ببین چی واقعا میخوای از زندگی. ممکنه تو یه رشته ای خیلی خوب باشی و واقعا موفق هم بشی ولی لزوما خواسته ت نیست. کاری رو انجام بده که واقعا از ته دل اونو دوست داشته باشی و بخوای.
        

          کتاب معمایی که به شدت جذاب و گیراست. من به خاطر عنوان کتاب و عکس روی جلد منتظر این بودم که یکی از این چهار شخصیت اصلی قاتل معرفی بشوند و ازون طرف هم دلم نمیخواست  هیچکدومشون قاتل باشن. ایده آخر داستان واقعا غافلگیر کننده بود و خیلی دوست داشتم.
فقط اولهاش با توجه به جابجا شدن کاراکترها گیج میشدم که کی به کیه. مجبور میشدم یه نیم نگاه به فصلهای قبل بندازم.
درسته داستان در مورد بچه های دبیرستانیه ولی داستان برای  گروه سنی بالاترهم مناسبه.