یادداشت‌های Fatemeh (5)

          داستان پر کششی داره این کتاب 
خیلی از جملات کتاب مفهوم عمیقی دارن
واقعاً دوستش داشتم اما آخر کتاب خورد تو ذوقم 
خیلی مبهم و گنگ بود ، ذهنم رو درگیر کرد به حدی که هر روز دارم تو ذهنم مرورش می‌کنم تا به یک نتیجه نهایی برسم 
کتاب رو ، داستان کتاب رو ، قلم نویسنده و ترجمه مترجم رو دوست داشتم ، تنها چیزی که تو این کتاب دوست نداشتم پایانش بود 
        

          کتاب رو به سختی تموم کردم، اصلاً نمی‌تونستم با داستان همراه بشم و من خیلی انتظار بیشتری از این کتاب داشتم چون نویسنده خوبی داشت.
نامیرا کتابی از همین نویسنده یکی از بهترین و به یاد موندنی ترین کتاب هایی هست که تا به حال خوندم و متأسفانه شیدایی مرز ها با نامیرا فاصله داشت و اگر اسم نویسنده رو کتاب نبود اصلاً حدس نمی‌زدم که نویسنده شیدایی آقای صادق کرمیار هست.
اما درباره موضوع کتاب باید بگم موضوع جالبی بود ، از اون موضوع هایی که باید بهش پرداخته بشه و این کتاب اونم با این موضوع می‌تونست خیلی بهتر از اینی که الان هست باشه.
        

          اولین اثری که از داستایوفسکی خواندم
رمانی به سبک مکاتبه ای که نویسنده در آن به خوبی غم و درد را در میان کلمات جای داده است ، آنقدر خوب که هنگام خواندن ،کلمات قلبت را حسابی می‌فشارند.
این اثر توانست مرا به سوی دیگر آثار داستایوفسکی بکشاند اما افسوس که ترجمه را دوست نداشتم و حس می‌کردم ترجمه حسابی از میزان کشش رمان کاسته است. بعد از این اثر به سراغ آزردگان و خانه اموات رفتم ، خانه اموات را عجیب دوست می‌دارم ، عجیب ارادتی پیدا کردم نسبت به داستایوفسکی بزرگوار آنقدر که دلم می‌خواهد هرچه سریع تر آثار بیشتری از ایشان بخوانم ، بخوانم و حسابی بیاموزم.
        

          کتاب جذابی بود
یکبار ارزش خواندن رو داره
بیشتر از اینکه پایانش واقعاً غیر قابل پیش‌بینی بود خوشم اومد
        

          این کتاب که درباره شهید باکری هست واقعاً عالیه
این شهید بزرگوار ، این بنده خوب و صالح خدا الگویی بزرگ هست که باید قدرش رو بدونیم
جمله ای برای توصیف این شهید ندارم اصلاً خودم رو در حدی نمی‌بینم که نظر بدم فقط باید آموخت و راهشان را ادامه داد راه شهدا را