یادداشت Fatemeh

        اولین اثری که از داستایوفسکی خواندم
رمانی به سبک مکاتبه ای که نویسنده در آن به خوبی غم و درد را در میان کلمات جای داده است ، آنقدر خوب که هنگام خواندن ،کلمات قلبت را حسابی می‌فشارند.
این اثر توانست مرا به سوی دیگر آثار داستایوفسکی بکشاند اما افسوس که ترجمه را دوست نداشتم و حس می‌کردم ترجمه حسابی از میزان کشش رمان کاسته است. بعد از این اثر به سراغ آزردگان و خانه اموات رفتم ، خانه اموات را عجیب دوست می‌دارم ، عجیب ارادتی پیدا کردم نسبت به داستایوفسکی بزرگوار آنقدر که دلم می‌خواهد هرچه سریع تر آثار بیشتری از ایشان بخوانم ، بخوانم و حسابی بیاموزم.