یادداشت‌های Armita Sadeghi (5)

          واقعا جالب بود
نشر نون از همه بهتر
        

          جذابیت یه کتاب جنایی رو نداشت. واقعا کششی توش حس نکردم. 
        

          فکر نمی‌کردم جنایی قوی‌ای باشه ولی بود.
درگیر با حافظه و دارو‌ها که من رو به شدت جذب می‌کنه.
روابط انسانی رو بررسی می‌کنه
در خلالش اطلاعاتی راجع‌به افسردگی، از دست دادن خاطرات و حتی اختلال‌های سایکولوژی دیگه پیدا می‌کنید.

        

          کتاب خیلی ساده نوشته شده بود. انگار برای همگان بود. من به شخصه از ادبیات ایران توقع ادبی بودن بیشتری دارم. یکم پیچیدگی و شاعرانگی در متن بدک نبود.

مفاهیمش ولی جالب بودن.