یادداشت‌های مریم معصومی (9)

          دوسش داشتم و تفسیری جدید از عشق رو دیدم درونش با اینکه یه سری قسمت های کوچیکش تکراری بود با ابله محله که درواقع به هم مربوط می شدن اما پایان دوست داشتنی داشت.
        

          سرگذشت خیلی هاست ،خیلی خوب بود
        

          داستان های واقعی و جزئیات دقیق رو بیان کردن وصف جالبی از اون فضا ها دارن
        

          من دوسش داشتم ،عشق رو از جنبه های باحالی میگه
        

          اخرش واقعا یه شک نمیدونم یا ادم میمونه چی شد ولی نیمه پر لیوان رو قشنگ میبینه
        

          من به شخصه طرفدار نوشته های پل استرم و این کتابم خوب بود و این کوتاه و مختصر بودنش خیلی واسه کسایی که کتابای قطور خوششون نمیاد خوب بود
        

          نویسنده فوق العاده ایه
        

          کتاب جالبی با توصیف ها و حقیقت ها باگفتار متفاوت