یادداشت‌های مطهره آل‌مجتبی (7)

          دارن شان توی این جلد واقعا خوب تونست کلک بزنه.
من حتی به حقیقت هم که دست پیدا می‌کردم، با ذوق و شوق می‌گفتم یافتم  ولی بعد دوباره سرم و شیره می‌مالید و گولش و می‌خوردم. سرنخ‌های حقیقت شدید تو داستان گم شده. 
کتابش واقعا خوب بود. 
از صفحه 190 خیلی دوستش داشتم. خیلی قشنگ بود و احساس کردم یه فیلم خیلی جذاب و دارم می‌بینم.
کلا توی این دو جلد که خوندم به این دست پیدا کردم که  تقریبا 80 یا 90 صفحه آخر خیلی خوبه و بقیه‌اش کسل کننده هست و همچنین ریدینگ اسلامپ داره.
اما توی این جلد واقعا پیشرفت قلم پیدا بود. توصیفات ظاهری داشت که جلد اول نداشت یا اگر هم بود دو سه تا بود. مکان‌ها هم نسبت به جلد اول بهتر توصیف می‌شدن. ولی باز هم بعضی جاها مکان‌هاش رو متوجه نمی‌شدم چه شکلی هست. 

و در آخر،
قلم دارن شان>>>>
        

          تنها یک چیز می‌گویم:
قاتل، مقتول، ملکه، دیوانه!
.
.
.
.
اما من امیدم به چیزهای محال بود ماریسا! محال! 
        

          از نظر شخصیه من کتاب خیلی خوبی بود.
 نمی‌دونم هدف نویسنده از نوشتن این کتاب چی بود. اما با خوندن این کتاب خوب می‌دونم که خانم گرمیون قلم توانمند و گیرایی دارن.
در داستان خیلی مو به مو همه اتفاق‌ها به هم ربط داره. همه اتفاق‌ها! اتفاق‌های کوچیکی که ما از اون‌ها می‌گذریم و می‌گیم که خیلی مهم نیست و به سرعت اون قسمت و می‌خونیم و رد می‌شیم. بعد تازه در صفحات آینده متوجه می‌شیم که:( عه! این صحنه‌هه هست. این بخش، این قسمتی که ازش زود گذر کردم و اصلا هم برام مهم نبودش! چه جالب!) اتفاقات داستان طوری بهم چسبیده و در کنار هم چیده شده که تو باید برای این که خودت اتفاقات و بفهمی باید کارآگاه بشی و مو رو از ماست بیرون بکشی.(از بس که خر تو خره) البته که احتمالا تو همون صحفات چهل تا نود(شاید هم زودتر) متوجه بشید که اون بچه، لوییز کی می‌تونه باشه. خانم گرمیون قلم‌شون طوری بود لذت می‌بردی. به طور غیر مستقیم همه اتفاق‌ها رو بیان می‌کرد. خیلی هم در داستان غافلگیری چیده. حتی تو برگه آخر، صفحه برمی‌گرده. 
اگر به درون‌ مایه کتاب بریم، به درس اخلاق‌های خوبی می‌رسیم. مثلا: دروغ نباید گفت. حتی برای کار مصلحتیِ کوچیک. خیانت کار خیلی خیلی  بدیه. مثل شپش و انگل گریبان کسی که خیانت کرده و خیانت دیده و دیگرانی که توش دست داشتن و اطرافش بودن و می‌گیره.
پایه داستانی کتاب سراسر از دروغ، خیانت، نفاق و جنگ بود. و این و تو درون مایه‌ش می‌شد دید که این‌ها رو بد نشون داده و نهی می‌کنه از این کارها. 
خلاصه‌اش اینه که کتاب خیلی خوبی بود. قلم‌شون توانا بود. رشته داستانی خوب بود. روان بود. از زبون چند شخصیت اتفاقات گفته می‌شد که می‌تونستی مثل یک دانای کل از اتفاقات خبر داشته باشی و عمیقا اون‌ها رو درک کنی. من این نقاط قوت کتاب رو خیلی دوست داشتم.✨
        

          صد صفحه اولیه داستان واقعا کسل‌آور بود. دوست داشتم سریع‌تر به بخش‌های هیجان‌انگیز و دلهره‌آور برسم. متاسفانه نترسیدم. فقط بعضی قسمت‌ها هیجان داشتم. داستان از صفحه صد و سی به بعد جالب می‌شه. خودم به شخصه تونستم ماجرا رو حدس بزنم. وقتی‌ هم که رسیدم به اون چپتر داستان که همه چی تموم شد و راز داستان برملا شد، با خودم گفتم دیدی همونی که من گفتم بود! دیدی؟
از اسم و  تصویر جلد کتاب، داستان رو می‌شه فهمید حول محور چی می‌گذره. برای یک بار خوندن شاید خوب باشه، شاید هم نه بد باشه.
اگر شخصی هستید که سریع ریدینگ اسلامپ می‌شید یا توی اسلامپ هستید این کتاب پیشنهاد نمی‌شه و قطعا نباید سراغش برید. تمام. 
        

          خیلی خوب بود✨
توصیفات عالی بود. ولی جای بهتر توصیف کردن در بعضی بخش‌ها دیده می‌شد.
از پنج ستاره چهار ستاره بهش می‌دم. اونم بخاطر علت خط بالا. 
پیشنهاد می‌کنم که به عنوان یک کتاب ایرانی فانتزی قشنگ نوجوان، خونده بشه. 
روال داستان روان و از کلمات ساده استفاده شده. این نوع نوشتن هرکسی رو به راحت‌خوانی دعوت می‌کنه.
 از 50 صفحه آغازین به بعد داستان تازه هیجان خودش رو می‌گیره و انگار موضوع داره  سر اصل مطلب می‌ره. 
جلد بعد رو هم می‌شه خوند، هم می‌شه که فقط این جلد رو خوند. اما جلد بعد رو به تنها نمی‌شه خوند حتما باید ابتدا جلد اول خونده بشه. 
خانم زهرا سعیدزاده، عاشقان و دوست‌داران کتاب شما به انتظار جلد بعد نشسته‌اند✨
لطفا هر چه سریع‌تر این بندگان خدا را از فراق کتاب‌‌تون نجات بدید😄🌸