یادداشت‌های سیده یاسمین فاضلی (3)

          بنظرم یک امتیاز هم اضافه است😬
اصلا ادبیات خوبی نداشت 
فقط خوندم و تمومش کردم که بفهمم عاقبت شخصیت اصلی داستان که توی کتاب باروت خیس هم بود چی میشه که بازم مشخص نشد و بازم پاسمون داد به کتاب بعدی!
        

           نشستم دارم گریه میکنم
خیلی غم انگیز
که ادم دشمن  پلیدی داشته باشه که حتی نمیبینتش...
        

          من مثل بقیه بلد نیستم ادبی بنویسم.
اما چیزی که از ته دلم حس کردم این بود که بی نظیر بود این کتاب
و چشم هایی که مست خوابن اما تا این ساعت از صبح بیدار موندن فقط برای تموم کردن کتاب شاهد و گواه من هستن!
واقعا بعد از مدت ها لذت بردم از خوندن کتاب!
فقط نکته ای که خیلی اذیتم کرد و بعضی وقتا باعث میشد که دیگه ادامه ندم مردم بی وفای اون زمان و رفتار فاجعه اون ها بود.واقعا دلم می شکست.
امیدوارم بعدها وقتی کتابی راجب این دوره از تاریخ می‌نویسند و یاسمین هایی اون رو میخونند با افتخار بخونند و لذت ببرند نه اینکه دلشون  بشکنه!
به امید اینکه سلیم های دوران خودمون باشیم🙏🏻❤️‍🩹.






پ.ن:فقط کاشکی لحظه دیدار سلیم و امام رو می‌نوشتند که سخت منتظرش بودم و به اشتیاق خوندن اون قسمت بود  که ادامه میدادم.💔