یادداشت‌های هائِد. (7)

          مگه میشه یه کتاب درمورد والیبال باشه و عاشقش نباشم؟ نه خب نمیشه
داستان قشنگی داشت، طرح جلدشو خیلی دوست دارم، واقعا پر از چیزایی بود که ما نوجوون ها نیاز داریم بشنویم، قلم نویسنده خیلی خوشگل بود و طنز ملس و باحال و به قول خودش بوجی‌موجی‌ای داشت و حداقل صفحه‌ای دوبار کاری می‌کرد بخندین. البته دروغ چرا؟ اواخر داستان که رسیدم احساس کردم کمی لحن و حس و حال داستان یکنواخته .. یعنی یه جورایی روزمرگیه و تو لحظاتی که باید هیجانی بهت وارد نمیکنه که البته برای من فرقی نداشت چون واقعا لذت می‌بردم از خوندنش. صددرصد پیشنهاد میشه👏🛐
        

          مفید واقع شد.(!)
البته سطح طنز اونقدری واسم زیاد بود که بعضی جاها مجبور بشم برگردم دو سه صفحه قبل و دوباره بخونم تا بفهمم دقیقا چی شد؟
در هر حال اگه میخواید تاریخ روسیه بخونید (خصوصا با این کتاب) منتظر باشید تا چند صفحه یکبار چشماتون چهارتا بشه.
        

          این کتاب در دو کلمه : تاریخ بی‌طرفانه.
به نظرم لازمه هرکسی(نوجوانی) این کتاب رو بخونه و به یه سری مسائل طور دیگه ای نگاه کنه.
البته داستان کشش کمی داره و شاید حوصلتون نشه که زود تمومش کنید. اما به عنوان کتاب تاریخ خیلی چیز خوبیه.
خودم به شخصه فهمیدم چقدر کتابای درسیمون آب رفته و همه چیزو خلاصه و بی در و پیکر توضیح داده ...
        

          حتیٰ به عنوان کتاب نوجوان هم خیلی غمگین بود.)))
شاید بچه‌گونه به نظر برسه اما کتاب دوست‌داشتنی‌ایه.
        

          
فوق‌العاده دوست داشتنیه و شمارو با شخصیت اصلی همراه می‌کنه. کاری کرد درد تک تک شخصیتا درد من بشه و واقعا باورم نمیشد دارم بخاطر یه کتاب تخیلی ایرانی اشک می‌ریزم.
شگفت انگیز بوددد😭
        

          من توی این کتاب دفن شدم. توی دفترچه‌ی کوچیک‌ِ یونس، توی متن تولد دخترش؛ من تو تک تک کلمات ارتداد دفن شدم.
نویسنده جوری کلمات رو کنار هم چیده که اگه یکیشون رو برداری هیچ کلمه‌ی دیگه ای نمی‌تونه جایگزینش بشه. 
اگر از توضیحات نویسنده خسته می‌شید اصلا پیشنهاد نمی‌کنم اما برای من بی‌نظیر بود. صفحه به صحفه و خط به خط کتاب دل‌نشین و دوست‌داشتنیه.
بی‌تعارف بهترین کتابیه که تا حالا خوندم.
پ.ن: اگر کمی سخت گیر باشم نویسنده کمی اغراق به کار برده .