یادداشت‌های Shamim (5)

          عجب داستان روان و گیرایی داشت و موقع خوندنش سپری شدن زمان رو نفهمیدم!
و چه خوب که اونقدر به جزئیات توجه نشده تا حوصله سربر نباشه؛ خواننده رو فقط در طوفان اتفاقات به جلو میبره.
خوندنش رو در صورتی که وقت و حوصله کافی دارید، واقعا توصیه میکنم.

        

          کتاب روان و کوتاهی بود. و خب داستان هم خیلی سرراست پیشروی کرد. انتظار پیچش بیشتری تو ماجرا داشتم ولی گویا نویسنده قصد اذیت کردن خواننده رو نداشت!
میشه گفت جزو داستان هایی هست که بعد خوندش، به زودی زود فراموش میشه(:
        

          به نظرم کتاب اولش جذاب و مرموز شروع می شه و خواننده رو به خود جلب میکنه؛ اما با پیشروی تو صفحات کتاب تمرکز نویسنده روی جزئیات تاریخی هنری ادبی و موسیقایی اون دوران افراطی میشه و از جذابیت اولیه کتاب کم  شده و خسته کننده می شه. چون خیلیا آشنایی قبلی با تاریخ ایتالیا ندارن، ممکنه با اشارات پیچیده و تخصصی به مسائل تاریخی و هنری اون دوره دچار سردرگمی می‌شن و احساس می‌کنن که این جزئیات از درک و علاقشون فراتره! این مسئله باعث میشه که کتاب برای این دسته جذاب نباشد و نتونن تا آخر کتاب باهاش همراه بشن!