یادداشت‌های محدثه افشار (2)

          از همون ابتدا نثر روان  و زلال توأم با پختگی و ظرافت‌ و ارجاعات شیرین پیش دیدگانتون خوش‌ می‌رقصه و شما رو به دل داستان می‌کشونه‌. فارغ از تمام‌ تحلیل‌های فلسفی با خوندن این کتاب فقط «یک» کتاب نمی‌خونید، پنداری همزمان در دریای شعر و ادبیات فارسی شنا می‌کنید. 
        

          نکتهٔ برجسته‌ای که آثار اجتماعی هدایت -و هم‌عصرانش- رو خواندنی‌تر می‌کنه، احساس هم‌ذات‌پنداری‌ و این‌همانی‌ایه که بعد از گذشت حدود یک قرن بدون ذره‌ای کم‌‌و‌بیش برانگیخته و تو سطح جامعه به عینه دیده می‌شه.
تأکید بر شایع بودن و تبختر به بی‌سوادی و بی‌کفایتی و بازتابش در جای‌جای متن بسیار زیرکانه‌ست.