یادداشت‌های مریم رضایی‌نیا (2)

          کتابی که یک سفرنامه نیست بر خلاف ادعایی که در جلد کتاب داشته! 

کتابی که گاه پر از احساسات شاعرانه‌اس که گویی کتاب شعر در دست داری  و گاه یک خاطره نگاری خیلی ساده می‌شود و بخش اعظم اش هم به روضه گذشته و مطالب تکراری
انصافا حتی در بعضی از پاراگراف‌ها حس می‌کردم حتی یک ویرایش ساده نشده
یعنی اینجور که نویسنده یک ضبط صوت روشن کرده در مکه و مدینه و حرف‌هایش را ضبط کرده
بعد داده یک نفر دیگر آن‌ها را پیاده کرده روی کاغذ و بعد هم نفر سوم چاپ کرده
مگر نه اینکه سفرنامه باید تو را ببرد به انجایی که نویسنده رفته و تو نرفته ای
تا بتوانی ببینی.؟ 
  اگر حامد عسکری آن را ننوشته بود و کسی دیگر که به لحاظ دین و مذهب هم قد او نیست،نوشته بود. چه می‌گفت برای منی که حج نرفته‌ام!!؟  این سوال ذهنی من است

تکرار بعضی مفاهیم و عبارات و روضه‌های زیاد کتاب بیشترین چیزی بود که آزارم داد

توصیفات زیبا و کلمات جدید و اینکه گویی خودش مقابلت نشسته و دارد خاطره می‌گوید برایم دلپذیر بود. 
این کتاب حتما ارزش یک بار و حتی چندبار خواندن را دارد. 

        

          سفر به مکزیک...  خیلی کتاب رو دوست داشتم