کتابی که یک سفرنامه نیست بر خلاف ادعایی که در جلد کتاب داشته!
کتابی که گاه پر از احساسات شاعرانه‌اس که گویی کتاب شعر در دست داری و گاه یک خاطره نگاری خیلی ساده می‌شود و بخش اعظم اش هم به روضه گذشته و مطالب تکراری
انصافا حتی در بعضی از پاراگراف‌ها حس می‌کردم حتی یک ویرایش ساده نشده
یعنی اینجور که نویسنده یک ضبط صوت روشن کرده در مکه و مدینه و حرف‌هایش را ضبط کرده
بعد داده یک نفر دیگر آن‌ها را پیاده کرده روی کاغذ و بعد هم نفر سوم چاپ کرده
مگر نه اینکه سفرنامه باید تو را ببرد به انجایی که نویسنده رفته و تو نرفته ای
تا بتوانی ببینی.؟
اگر حامد عسکری آن را ننوشته بود و کسی دیگر که به لحاظ دین و مذهب هم قد او نیست،نوشته بود. چه می‌گفت برای منی که حج نرفته‌ام!!؟ این سوال ذهنی من است
تکرار بعضی مفاهیم و عبارات و روضه‌های زیاد کتاب بیشترین چیزی بود که آزارم داد
توصیفات زیبا و کلمات جدید و اینکه گویی خودش مقابلت نشسته و دارد خاطره می‌گوید برایم دلپذیر بود.
این کتاب حتما ارزش یک بار و حتی چندبار خواندن را دارد.
