یادداشت‌های آنِمون (7)

          
خب همینه دیگه ... زیاد هم نمیشه به دنیای جادو اعتماد کرد چون ممکنه تهش اونی نشه که میخوای ، ممکنه جادو تبدیل بشه به دزدی!

فقط به کسانی می‌خوان کتابخوانی رو شروع کنن و یا شروع کردن پیشنهاد میشه. جالبه و روند یکنواختی داره . نکته مثبتش اینه که جانونی جادویی ایده جالبی بود.
        

          اره خود بلارت هم مثل همه خواننده های این کتاب باورش نمیشد قهرمان بشه ..
روند داستان لبخند به لبت میاره و پسر چندش و کثیفِ داستان با همه بامزگیش می فهمونه برای قهرمان بودن لازم نیست آدم خاصی باشی.
        

          روند لذت‌بخش و آروم همراه با لحظه های کوتاهِ مهیج
از اون دسته کتاب هایی که وقتی تموم میکنی میگی واقعا چنین آدم هایی وجود داره توی دنیا؟  و توی فکر فرو میری ؛ 
به کسایی که قلم سنگین تر میخونن و هیجان بالا دوست دارن پیشنهاد نمیشه. 
        

          با مامان رفتم غرفه کتاب. اولین بار بود این همه کتاب یه جا میبینم. مامان نگاه کنجکاو پر از شوقمو که دید گفت میخوای برات بگیرم؟ گفتم ، نمیدونم شاید نتونم بخونم. شاید خوشم نیاد. مامان گفت امتحانش ضرر نداره. پس این کتاب رو خودش برام برداشت و رفتیم خونه. از همون روز شروعش کردم . 
وقتی تموم شد گفتم من بازم کتاب می‌خوام. دنیای صالی منو علاقه مند به کتاب کرده بود. و همه چیز از این جا شروع شد.
(وقتی که هفت ساله بودم)
        

          حیف،  این کتاب هم ارزش معروف شدن داره
کلمه ای برای توصیفش ندارم... 
کاش میشد زندگی داخل این کتاب رو تجربه کرد
پر از لحظات نفس گیر و درد آور و حتی لحظات لطیف و خیال انگیز. 
اینجا با صدای جادویی مَگ وارد دنیای کتاب ها میشیم.

        

          حتی اگه نخوای، باهاش همراه میشی و خودت دنبال خائن میگردی، و اگه بفهمی خائن کیه واقعا شاهکاری+
        

          تلنگر به جایی بود برای زندگی کردن ؛ 
کاش میتونستم خط به خطش رو توی گوش مردم نجوا کنم
اما دست کم  میتونم اینجا به یه جمله بسنده کنم برای کسایی که یادداشت من رو میخونن: زندگی کن قبل این که دیر بشه.
البته این هم بگم که باید کاملا با روحیه تحلیلی خونده بشه
شاید هدف نویسنده ماجرای LGBT باشه که در پس داستان اونو گنجونده!