یادداشت‌های محمدتقی عینی زاده (8)

            باسلام خدمت آقای رمضان نرگسی. موضوعی مهمست . اما باید آنرا باویژگی های دنیای جدید و با مصادیقش وفق دهیم . یعنی نسبت آموزه های وفاق اسلامی را باتحزب و رقابت ها معلوم کنیم .
البته من معتقدم تبیین این رابطه دشوار نیست و می توان و باید در عین فعالیت های حزبی و هرگونه فعالیت دارای ماهیت رقابتی وفاق خود را حفظ نماییم .
          

            این کتاب تاحدودی نگاه متفاوتی به حجاب دارد. البته از آنجهت که می خواهد به حقیقت حجاب نزدیک شود. در مراسم رونمایی از کتاب ور موسسه سرچشمه شرکت کردم . من مدافع حجابم اما معتقدم محجب نمودن نیازمند روش هاییست که کمتر به کار گرفته می شود. اولویت برخورد و ممانعت بیش از اندازه بکارگرفته می شود. اما آنچه که بدان نیازمندیم تفهیم و اقناعست .
رویکرد و مواضع زائری ارزشمند و قشنگست.
          

            عبدالعظیم کریمی اندیشمندی جامع نگر هست . تحلیل های او در حوزه های تربیتی متکی است بر دانش کافی او در حوزه های قرآنی ، حدیث ، ادبیات مدرن ، نو و بخصوص کلاسیک .. آگاهیش نسبت به نظریه ها و دستاوردهای روانشناختی و پرورشی و ... این همه ذخایر دانشی اوست ، گذشته از این این فهم دکتر کریمی هست که از دانشش بیشتراست ، و قلم اوست که ظرافت خاصی دارد.
درمجموع نگاه عبدالعظیم کریمی در آثارمتعددش آسیب شناسانه هست . او بیش از تجویز کنش تربیتی ، متولیان و اولیاء را به پرهیز از عمل و دخالت در تربیت باز می دارد. 
توصیه به دخالت نکردن در امر تربیتی به خاطر ضعف در آگاهی نسبت به اصول تربیتی ، عدم فهم چارچوب های تربیتی و ظرافت های آنست ، که درجامعه ما بسیار رواج دارد.
          

            دراین کتاب فرهنگ مشارکتی در جامعه سنتی توضیح داده شده است . البته یافته های این تحقیق غالبا توسط دکتر فرهادی و همکارانش به طور میدانی و مشارکتی حاصل شده است . به همین دلیل و گستردگی و بدایت این اثر در شمار کتاب های سال کشورمان قرارگرفت .  شیوه های کارجمعی در روستا ها باید آغاز کاری باشد تا ماشیوه های مدرن یاریگری را که هنوز خوب درنیافته ایم بیاموزیم .