پژوهشی است درباره وفاق اجتماعی در ایران و اسلام. در این نوشتار با استفاده از آموزه‏های قرآن و سنت راهکارهای همبستگی و وفاق اجتماعی و عوامل گسست و ناهنجاری‏های اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‏اند. نگارنده به نقش دین، فرهنگ و ارزش‏های اسلامی در ایجاد وفاق اجتماعی اشاره کرده و آموزه‏های اسلامی درخصوص معاشرت مردم با یکدیگر و وظائف آنان نسبت به هم را بررسی نموده است. آنگاه به بررسی عوامل وفاق اجتماعی در میان ایرانیان پرداخته و عواملی مانند: تشیع، علمای اسلامی، دینی بودن حکومت و مورد تأیید بودن مسئولان حکومتی توسط علما و مراجع را باعث ایجاد وفاق اجتماعی در ایران ارزیابی نموده است.