یادداشت معصومه توکلی
1402/1/30
آن قدر برایم عزیز است که حدّ و حصر ندارد و هیهات که این آخرین ریویوی من بر آن باشد...
این صرفاً دعوت فروتنانه ای است از همگان برای خواندن این شاهکارِ کوچکِ ساده که دست کم سی سال قبل از «لطفاً به من نخندید» نوشته شده و هرچند آن یکی ملموس تر و مفصّل تر است، این یکی را من -شاید به سبب سادگی و عمق شگفتش- دوست تر می دارم...
(0/1000)
نظرات
1403/12/28
در جواب زهرا که قبل از تو 💬 گذاشته نوشتم. این یادداشت قدیمی است و یک‌جورهایی منقضی شده. باید ویرایش و اصلاحش کنم. تو هم بدو برو و زودتر بخرش!😉😊
0
معصومه توکلی
1403/12/28
1