یادداشت Mika

         راستش فقط قرار بود یه تجربه ساده باشه... یه سرگرمی ساده... ولی همه مون میدونیم کتابا هیچکدوم ساده نیستن... مثل کاراوال میگذارند غرقشون بشیم و وقتی تمام شد هم رضایتی وجود داره و هم احساسی شبیه اینکه نه این پایان نیست... و اینبار درست بود مطمئنم حتی اگه این مجموعه رو تموم کنم کاراوال همچنان ادامه داره، کاراوال  ممکنه هر دفعه متفاوت باشه ولی هنوزم همه چیز فقط یه بازیه... اما نه با احساسات چون با احساسات نمیشه بازی کرد چون  ... بازی با احساسات بدترین درد رو داره و نویسنده به زیبایی این رو به نمایش گذاشته... طعمی داشت همانند خیانت و درد مثل نوشیدن زهری خوش طعم ...تا زمانی که شروع به سوزاندنت نکنه متوجه اش نمیشی...از درون میسوزونه وقتی دیگه هیچ راهی برای فرار ازش نیست... و خدایا قلم نویسنده واقعا قوی بود... فضا سازی این کتاب من رو یاد سنگدل می انداخت البته نگران نباشید چون فقط در فضاسازی شباهت هایی داشتند...تا آخرش سعی کردم که به هیچکس اعتماد نکنم و خیلی سخته چون گاهی بدون اینکه بفهمیم شروع میکنیم به اعتماد کردن و اینجا... همه چیز یه معما بود ...  توصیفات بی نظیر بود... مثل ذوب شدن کره ای در شیری گرم و شیرین بود اما نه خیلی شیرین...باید بگم از کتابهایی که شخصیت ها در طول داستان رشد میکنند خوشم میاد و این کتاب هم جزو همین کتابها بود... یه جاهایی عصبانی، شوکه یا حتی با شخصیتا عاشق میشدم... اول کتاب احتیاط شدید اسکارلت آزارم میداد دوست داشتم آزادانه پیش برود ولی بعدا متوجه شدم اتفاقا گاهی اوقات محتاط بودن بد نیست... تلا رو هم دوست داشتم ولی توضیح زیادی نمیتونم بدم... نمیخوام اسپویل کنم... و جولیان... چیزی برای گفتن نمیمونه خودتون بخونید... 
آهنگ های پیشنهادی: 
Golden Brown 
Devil in Disguise