یادداشت زینب

1403/5/26

3.5

        نمی‌دونم بگم کتاب خوبی بود یا نه. یه جایی تصمیم گرفتم کنار بذارمش و انقدر خودم رو موقع خوندنش اذیت نکنم، اما ادامه دادم. 
اینکه نویسنده حدود ۴۰ صفحه‌ی آخر انقدر خوب نقاط مثبت لبنان و برنامه‌های خوب شیعیان اونجا رو بیان می‌کرد عالی بود، اما کاش انقدر نگاه منفی و سطح پایینی به کشور خودش نداشت. یه جاهایی کاملا میشد احساس کرد که معتقده مرغ همسایه غازه و ایران اصلا نباید اسم اسلام رو روی خودش بذاره و هیچ نقطه‌ی مثبتی هم از ایران نگفت.
این مقدار کوبیدن ایران و علمای شیعه‌ی ایرانی یه کم عجیب غریب و ناراحت کننده بود.

183

(0/1000)

نظرات

سمیرا علی‌اصغری

1403/5/26

من کتاب رو نخوندم، ولی تا جایی که دیده و شنیده‌ام طرز فکر نویسنده همچین چیزیه.

زینب

1403/5/26

من اول فکر کردم مشکل از منه، اما بقیه ریویوها رو رو که خوندم دیدم بقیه هم سختشون بوده.

فاطمه نباتیان

1403/5/26

واقعا همینه. سفرنامه نویسی یک پرتگاهی داره که نویسنده این رمان کاملا توش افتاده. پرتگاه اینه که درسته نویسنده دفعه اولشه داره سفر میکنه به اون مکان اما نباید طوری خواننده رو همراه کنه که شیفتگی و ذوق دفعه اول بودن کاملا تو چشم بزنه.

زینب

1403/5/26

و به نظرم توی سفرنامه باید بدون جانبداری خاصی روایت کنن. این کتاب عملا سفرنامه نبود.

رضا محمدی

1403/6/14

این تقریباً دور از دسترسه که بشه یک ماجرای حقیقی رو بدون جانبداری روایت کرد.
جهان بینی فرد بلاخره در یک رویداد اثر خودش رو خواهد داشت.
@zeinabskr

زینب

1403/6/14

بله درسته، نمیشه توقع داشت که نویسنده هیچ‌گونه جانبداری‌ای نکنه، اما میزانش توی این کتاب انقدر زیاد بود که تو چشم میزد. 
کتاب "الی" از خانم غفار حدادی هم سفرنامه به لبنانه و کاملا سفرنامه بودنش رو میشه حس کرد، در کنارش کمی هم جانبداری داشتند و نه برعکس.
@razzi_rm