یادداشت Taha. b

        بعد از کلی ایدهٔ تکراری و کلیشه ای توی رمانای جنایی بالاخره با یه ایده ناب و جدید روبرو شدم و با فهمیدن خلاصه داستان درنگ نکردم 
داستان درمورد یه موسسه است به نام صدای آخر خط، کار موسسه به این صورته که افراد افسرده و نا امید و کسایی که میخوان درد و دل کنن میتونن زنگ بزنن به این موسسه و این موسسه هم موظفه بدون قضاوت به حرف های این آدما گوش بده و حتی اگر اون آدم درحال خودکشی بود حق هیچ دخالتی ندارن 
و حالا لورا که در این موسسه کار میکنه قوانین این موسسه رو زیر پا میذاره و دخالت میکنه و اونم نه از وجهه مثبتش بلکه کاری میکنه طرف مقابل خودش رو بکشه چون از شنیدن نفس های آخر یه آدم لذت میبره... 
به معنای واقعی کلمه یک « تریلر » درست و حسابی محسوب میشه و معمای خاصی رو دنبال نمیکنه بیشتر به تعقیب و گریز و نقشه کشی قهرمان و ضد قهرمان میپردازه 
البته پیچش های داستانی و پلات توییست های ریز اما شوکه کننده ای هم داره که واقعا جذابن 
🔴 فضا بسیار تاریک و سنگینه و پر است از خودکشی و شرح روش های خودکشی و ناهنجاری های اجتماعی برای همین به همه توصیه نمیشه 
🔴 شخصیت پردازی به معنای واقعی کلمه بی نظیره و با یه شخصیت روبرو هستیم که شیطان کامله و یکی از پلید ترین شخصیت هارو من توی این کتاب دیدم و تا عمق جان متنفر شدن هم با این کتاب تجربه کردم 
🔴 بعضی وقت ها زیادی کند و کشدار میشه و زودتر از موعد هم میتونست تموم بشه اما انقدر مهیج هست که توی یک روز و نیم تمومش کردم 
درکل کتاب خوبی بود با یک ایدهٔ فوق العاده که بسیار اعصاب مخاطب از این همه تاریکی و فضای کتاب خرد میشه و تا پایان کتاب همینطور به مخاطب زخم میزنه و دریغ از یک نقطهٔ روشن و در آخر هم مخاطب رو بدون بخیه رها میکنه 
و در پایان ما ماندیمو امید به اینکه بعد از پایان کتاب و شاید بعد ها اتفاقی که خوشایند مخاطبه بیفته و حق به حق دار برسه درحالی که تا پایان کتاب عدالت سر بریده میشه