یادداشت s. khalili
1403/7/10
3.6
13
درود بر شما 🔥
بوبن همواره در داستان‌هایش سعی دارد به آزادگی و رها بودن اشاره کند .او هم چنان به دنبال عشق واقعی می گردد .
این کتاب از زاویه ی دید دختر بچه ای کوچک ،جسور و گریز پا برای ما به تصویر کشیده شده است که از احساسات درونی او از کودکی تا بزرگسالی او می گوید،
احساس لطیف و شاعرانه ی نویسنده همراه با تخیل با ما همراه می شود .
احساساتی که شاید، شاید، خیلی از ما در زندگی با آن روبه رو بوده و هستیم و نمی‌توانیم آن را توصیف کنیم .
قلمی زیبا ،توصیف صحنه ها با جزئیات . همگی در داستان نمود میکند .
گاهی برای رها بودن و احساس سر زندگی ، شاید باید دیوانه بود !!
(0/1000)
نظرات
1403/7/15
آقای شهسواری یه سوالی ازتون دارم ، چند روز پیش یه یادداشتی از شما خوندم که به این مطلب اشاره میشد که بوبن و گوته رو میخوانیم ولی حافظ و قرآن را نه . سوال من اینه اگر کسی بوبن و گوته و شکسیپیر را می خواند یا خوانده یعنی حافظ و فردوسی و نظامی و قرآن...رو نخوانده ؟ آیا خواندن همه ی اینها باهم منافاتی دارد ؟ @amirabbasshahsavarii
0
1403/7/15
نه منافات ندارد ...ولی قطعا سنت خودمان ارجحیت دارد .خود من شاید به گفته خودم بسیار پایبند نباشم و خیلی از مواقع از سنت خود دور می شوم و امروز دیگر جوامع برایم جذاب تر است ،زیرا که زاده همین جهان مدرن ام و در مدرنیته تنفس می کنم .اما بحث سر این است که این است که همین ادبیات مدرن ،همین فلسفه مدرن و ...با بازخوانی ادبیات کهن،فلسفه کهن و ...خودشان به وجود آمده و ما تا وقتی با تاریخ بیهقی مانوس نیستیم .نمی توانیم ادبیات مدرن بیافرینیم ... بحث سر این است که ما کاملا با سنت ،گسست پیدا کرده ایم
1
1403/7/15
0