یادداشت 🎭 محمد رضا خطیب 🎬

خوش بینی ت
        خوش بینی تا بی نهایت

کاندید ، معروف ترین رمان ولتر ، نویسنده و فیلسوف قرن هجدهمه که همچنان تا به امروز به عنوان یکی از بهترین رمان های فلسفی باقی مونده و بعد از گذشت چند قرن هم خواننده های خودش رو داره. 

من برای دومین بار بود که این رمان رو خوندم . دفعه اول فکر میکردم که با یک اثر خیلی خوب طرفم اما بعد از چند سال و با دید امروزم باید بگم که خیلی با این رمان همراه نیستم. یکی از دلایلش همین فلسفی بودن اثره. نویسنده کتاب رو نوشته که فلسفه ببافه و من این رو برای هنر و ادبیات سم میدونم. یک سم مهلک...

اما خیلی جاها هم این فلسفه کنار گذاشته شده و اثر به فرم رسیده و ما رو کاملا همراه با کاندید ، این آدم خوش بین میکنه. 

در هر صورت اثر به خاطر کلاسیک بودنش قابل خوندنه ولی نقدهای خیلی زیادی بهش وارده . خوشحالم که باشگاه راوی باعث شد یک بار دیگه این اثر با دید امروزم مرور بشه .

کاندید ، نهایت خوش بینی یک آدم رو نشون میده . خوش بینی ای که فلسفیه و هیچوقت تبدیل به هنر نمیشه...
      
218

21

(0/1000)

نظرات

چرا فلسفه بافی رو برای ادبیات سم می‌دونید؟
و در همین راستا احتمالا با این که نویسنده بنویسه چون میخواد یه پندی بده یا موضع خودشو بیان کنه هم مخالفین؟
در نهایت این سؤال همیشگی، هنر برای هنر یا هنر برای انسان؟
خیلی دوست دارم نظر شمارو بدونم:)
1

1

خیلی بحث مفصلیه... قطعا هنر برای هنر ... هنر برای هیچ چیز دیگه ای نیست...
ارادت  

1

این همون ولتر معروف هست که آدام اسمیت هم ازش متأثر هست و بازار آزاد رو ایده پردازی میکنه؟
1

1

درود بر شما ، بله 

1