یادداشت مهرداد احمدنژاد

        متافلسفه به عنوان یک موضوع پژوهشی به پژوهشگرانی اختصاص دارد که لااقل چندسالی در فلسفه استخوان خرد کرده‌اند و افراد جامع و صاحب‌نظری شده اند؛ بنابراین نوشتن در این حوزه و حرف جدی برای گفتن داشتن به غایت دشوار است. اما از طرف دیگر به عنوان کسی که در ابتدا یا میانه‌ی راه فیلسوف شدن هستید این کتاب آموختنی‌های بسیاری برایتان دارد. 
متافلسفه مجموعه‌ای از موضوعات فلسفی درباره‌ی خود فلسفه است و اولین و مهم‌ترین فایده‌ی خواندن درباره‌ی آن به دست آوردن یک تصویر کلی از جغرافیای کار فلسفی است. فلسفه‌ورزی(یا حتی شاید بشود گفت فلسفه‌ورزیِ خوب!) در در غالب موارد درگیر شدن با جزئیاتی است که فقط برای شما و چند دیوانه‌ی مثل شما در عالَم اهمیت دارد و مشتغلان به فلسفه(مثل شاغلان هر حرفه‌ی دیگری) کمتر فرصت می‌کنند تا از بالا به کار خود و همکاران‌شان نظری بیفکنند. داشتن این اطلاعات جغرافیایی نه تنها راهبر شما در انتخاب موضوعات و جهت‌گیری فلسفی، بلکه فراهم‌کننده‌ی سرمشق‌های روشی و عقلی نیز هست. برای مثال دانستن اینکه فلسفه چه نسبتی با علوم طبیعی یا انسانی دیگر دارد امری است که تأثیر فراوانی بر کارتان می‌گذارد و فلسفه‌ای که هم‌راستایی و هم‌نوایی با علوم تجربی را ارزش می‌شمارد، مشی متفاوتی با فلسفه‌ای که چنین نیست خواهد داشت. داده‌های فلسفی متنوع و طریقه‌ی برخورد با این داده‌ها هم از آن مواردی است که در نحله‌های مختلف، استاندارد‌های متفاوتی برایشان وضع شده و ترکیب و تداخل آن‌ها نیازمند آگاهی، دقت و نگاه جامع است. در کنار همه‌ی موارد گفته شده، بررسی دوگانه‌ی رو به کم‌رنگ‌ شدنی مثل تحلیلی-قاره‌ای و کسب اطلاع از ابعاد مختلف ایجاد‌کننده، ادامه دهنده یا تضعیف‌کننده‌ی این دوگانه هم از موضوعات دیگر متافلسفه است. اهمیت و جایگاه حقیقت در فلسفه نیز که عامل پیوند‌دهنده‌ی آن با بسیاری از فعالیت‌ها و دانش‌های بشری است در این کتاب به همراه چندین موضوع دیگر مورد بحث است.
متن اصلی این کتاب چندان روان نیست و تقریبا متن تکنیکی به حساب می‌آید و ترجمه‌ی آن حقیقتا دشوار بوده است. بنابراین چنانچه در درک و دریافت برخی عبارات و بخش‌ها به مشکل خورده‌اید با بررسی تطبیقی دو متن فارسی و انگلیسی بر دشواری‌های فهم غلبه کنید. به شخصه این متن برای من ارزش دو یا سه بار خواندن را دارد.