یادداشت joiboy

        بزار همین اول کار بگم شما با یک کتاب شاهکار طرفید. واقعا شاهکار. به جرعت میشه گفت، این کتاب میشه بهترین فانتزی و بهترین کتابی که می‌خونید. این کتاب یه اثر هنری فاخره و جزو آثاریه که به سختی کتابی بتونه باهاش رقابت کنه. مجموعه ای که شاید تا ده ها سال دیگه هم کسی نتونه مثلش رو خلق کنه. مثل آثار تالکین و نویسنده های معروف فانتزی تاثیر خیلی زیادی تا الان رو فانتزی داشته آثار برندون سندرسون و خواهد داشت. که استورم لایت اوج و نهایت تلاش، خلاقیت و جادو برندون سندرسونه.

شاید یکم این متن طولانی باشه ولی خب هر چه قدر هم درباره این کتاب بنویسم باز کمه.

قبل از اینکه برم سراغ اینکه چه چیز هایی از این کتاب خوب بود و به چه دلیلی، بهتره یه توضیحی درباره این کتاب بدم که شما با دیدی باز برید سراغش:
شما با یک فانتزی سنگین و یک کتاب حجیم و مجموعه طولانی طرفید. پس خیلی از انتظار هارو نباید داشته باشید. اگر براتون سخته که کتاب حجیم بخونید این کتاب برای شما نیست. اگر براتون سخته صبر کنید و صد ها صفحه بخونید تا آروم آروم با دنیا و فضای کتاب آشنا بشید این کتاب برای شما نیست. اگه چندین زاویه دید مختلف اذیتتون میکنن این کتاب برای شما نیست. ولی خب اینم بگم که شما اگر تمام این مسائل رو هم باهاش مشکل داشته باشید، دارید خودتون رو محروم می‌کنید از یه کتاب عالی. انگار یک کباب لذیذ بزارن جلوتون و شما نون پنیر سبزی بخورید.

و اصلا به کسایی که تازه دارن فانتزی می‌خونن یا تازه با سندرسون آشنا شدن پیشنهاد نمی‌کنم. به نظرم اول مه زاد سندرسون رو بخونید، سبک و سیاقش بیاد دستتون که مطمئن بشید خوشتون میاد ( که قطعا میاد.) بعد این مجموعه رو شروع کنید.

حالا چرا باید این کتابو بخونی:
🔴شخصیت پردازی:🔴 شما بهترین شخصیت هایی که می‌خونید رو تو این کتاب پیدا می‌کنید. دالینار و کالادین دیگه اوج این شخصیت ها هستند. شخصیت های این مجموعه جزو بهترین شخصیت ها تو کل کتاب های فانتزی هستند. جوری که هر فانتزی خونی حداقل یک یا دوتا شخصیت استورم لایت رو داره تو لیست پنج تا از بهترین شخصیت هایی که خونده. اصلا آرک های شخصیتی، گذشته شخصیت ها، تغییر و تحول شخصیت ها، واقعی و منطقی بودن شخصیت ها به شدت عالی کار شده و اصلا انگار یه انسان این کتاب رو ننوشته انقدر خوب و بی نقص کار شده روش. 
یکم طول میکشه ولی شما به راحتی با شخصیت ها ارتباط می‌گیرید. شخصیت ها اخلاق، رفتار و طرز فکر و صحبت خاص خودشون رو دارن. مثلا دیالوگ های شالان با کالادین زمین تا آسمون فرق داره. دیالوگ های شخصیت ها واقعا عالین. اصلا شروع میکنن به حرف زدن یسری از شخصیت ها شما منتظرید تا یه جمله به شدت حق و خفن از دهنشون خارج بشه. مثل جاسنا، دالینار، تلخک. اصلا واقعا شخصیت بد نداره این کتاب. مثلا سیل تکی فصل های کالادین رو هندل می‌کرد. هر کاری می‌کرد، هر حرفی میزد جذاب و بامزه بود. 
هر چه قدر از خفن بودن شخصیت ها بگم کم گفتم.

🟠رومنس کتاب:🟠 مثل همیشه یکی از بهترین کاپل ها یا زوج ها رو تو کل کتاب هایی که می‌خونید داره. رائودن و سارن (الانتریس)، وین و الند (مه زاد)، صیری و شاه (پیکار‌گسل) البته اگر این آخری رو اشتباه نکرده باشم. سندرسون همیشه تو کتاب ها بهترین کاپل هارو خلق می‌کنه و اونا به شدت رابطه خاصی دارن با هم. به شدت به هم میان و جذابن. یعنی بهترین رومنس ها رو خلق میکنه سندرسون. چالش ها و موانعی که این زوج ها باهاش مواجهن هم این ارتباط رو جذاب می‌کنه هم نویسنده نشون می‌ده که شما فقط با کلیشه های تکراری یک کاپل رو نمی‌تونید در خطر بزارید. همیشه اتفاقات و دغدغه هایی که وجود داره بین این کاپل ها خارق‌العادست.

🟡دنیا سازی:🟡 بهترین دنیا سازی موجود که میتونید بخونید. اصلا تفاوت دین، اعتقاد، زبان و فرهنگ منطقه با منطقه به نظرم کافیه برای توضیح. دنیاش عجیب زنده و درجریانه. برخلاف داستان های دیگه که داستانشون یه جوریه انگار فقط همون شهری که توشن هست و بقیه جاها هیچی نیست، این همه منطقیه ها و کشور ها مهمن. نژاد های مختلف و خیلی زیاد. خیلییی زیاد هاا. تو مه زاد کلا فکر کنم سه چهار تا بود ولی تو این بیشتر از ده نژاده. هر کدوم با تفاوت های جذاب و جالب خودشون. دین های به شدت کار شده. اختلاف طبقاتی که چشم جایگاهتو تو جامعه مشخص می‌کنه که کی هستی. تاریخچه جذاب و عظیم. اصلا تغییر فصل ها، تعداد روز و ماه و سال، سه تا قمری که داره روشار (قاره داستان)، پوشش گیاهی و محیطی که مردم داخلش زندگی میکنن، حیوون های مختلف، شهر ها و طرز قرار گرفتشون تو این دنیا که طوفان شهر هارو خراب نکنه، طوفانی که هر چند وقت یه بار میاد. سرزمینی که خاک توش وجود نداره و گیاه ها خود به خود با نزدیک شدن بهشون خودشون رو قایم میکنن. نمیدونم دیگه چی میخواید؟ چی بگم تا متوجه بشید چه قدر خفنه؟😂

🟢سیستم جادویی:🟢 دوتا سیستم جادویی داره. یکی فابریال ها دستبند هایی که یه سری کار خاص میشه باهاش کرد و یسری سلاح و زره که به اصطلاح بهشون پارشمشیر و پارزره میگن. و اصل کاری که تازیانه ست. جادویی که استورم لایت رو با دم به بدن میکشی و با استفاده از اون یسری کار ها میتونی بکنی که در حالت عادی نمیتونی. توضیح نمی‌دم تا جذابیتش کمتر نشه. یه چیزی هم بود به عنوان هیجان که این جلد توضیح خاصی دربارش نبود و انگار برای جلد های بعدیه. پار زره ها و پار شمشیر ها هم بودند. شمشیر هایی که باید احضار کنی و شمشیر هایی هستند که همه چیز رو بدون استثنا می برن. و پار زره هایی که جلوی پار شمشیر ها مقاوم هستند. اصلا سیستم جادویی های سندرسون معروفه. انقدر خوب و عالی روشون کار میکنه. نقطه ضعف هاش، کارایی که میتونن بکنن. همین تازیانه زدن تو استورم انقدر جذاب بود که شاید همین موضوع به تنهایی شمارو نگه داره. سر این کتاب من اینجوری بودم که سندرسون واقعا چه مغزی داره که تونسته اینا رو خلق کنه؟ انقدر متفاوت و جذاب بود. بهترین سیستم جادویی که دیدمه، سیستم جادویی استورم.

🔵پلات:🔵 اولین جمله از اولین فصل تعلیق رو برای داستان شروع می‌کنه. "ست پسر پسر والانو، سالوس شینوار در روزی که می‌خواست پادشاه را بکشد سفید پوشیده بود." مگه خفن تر از این داریم؟😄
(تعصبی هم خودتی.)
داستان از چهار زاویه دید بیان میشه. به غیر از میان پرده ها که شخصیت ها دیگه ای هم هستند. چهار خط داستانی مختلف که هرکدومش در گوشه ای از روشار در جریانه. و هر کدوم به نوبه خودشون خاص و جذاب بودن. هر خط داستانی تعلیق مختص به خودش رو داشت، هدف های خودش رو داشت، معما هایی از این دنیا مرموز رو مطرح می‌کرد، به شخصیت ها می‌رسید، هر کدوم یه چیزی رو بالاخره می‌گفتند از این دنیا. حالا یکی تاریخچه، یکی سیستمی که الان در جریانه و غیره...
کنترل کردن چندین خط داستانی مختلف، و در عین حال جذاب نگه داشتن شخصیت ها و داستان هم زمان به شدت سخته ولی این کتاب بدون نقص این قضیه رو نگه داشته. حالا اگر کسی بگه شالان اینطوری نبود واقعا بی انصافیه. شالان خودش شاید شخصیتی نباشه که همه خوششون بیاد ولی خط داستانی جذابی داشت و اطلاعاتی که از این دنیا می‌داد خیلی مهم بود. 

🟣توصیفات:🟣 توصیفات این کتاب لعنتی عالیه. معمولا توصیف نبرد ها و فایت ها خیلی سخته. اینکه دقیقا چی تو ذهن نویسندست و ما دقیقا همون تصور کنیم. ولی توصیفات فایت های این کتاب دقیقا همون چیزی که میخواد نویسنده رو می‌رسونه. دقیقااا همون. انقدرخوب و با جزییات و تشبیه های خوب توصیف می‌کنه که امکان نداره عاشقش نشید. و همین طور توصیفات مکان ها، چهره ها، اشیاء و موجودات ناشناخته، فضا هایی که توش قرار میگیرن. با جملات خیلی ساده و کوتاه جوری تصویر سازی میکنه تو ذهنتون که انگار همراه شخصیت داخل کتاب شدید و همه اون تجربیات رو دارید با چشم های خودتون تجربه می‌کنید.

🟤قلم:🟤 بهترین قلم سندرسون تا الان که خوندمه. هم روونه. هم می‌دونه چیو کجا بگه. هم خیلی زیر پوستی معما ها رو تو جمله ها رو می‌کنه. همزمان به همه چی، شخصیت پردازی، دنیا سازی و هر چی که لازمه میپردازه. از توصیفات خیلی خوب و تشبیه های عالی استفاده می‌کنه که تصور کردن این دنیا ناشناخته رو راحت تر می‌کنه. واقعا عالیه قلمش. واقعا از اون قلم های جادوییه. 
قلمش به تنهایی یه تعلیق خیلی‌ خوبی داره، حالا دیگه بقیه مورد ها که هیچی. 

⚪تاثیر احساسی و انتقال حس:⚪ تو یه جمله می‌تونه سکتتون بده. مو های تنتون رو سیخ کنه و قلبتون رو تو دهنتون بیاره. جوری با شخصیت ها ارتباط می‌گیرید که به شدت احساساتشون رو درک می‌کنید، انگار شما هم دارید همون تجربیات رو تجربه می‌کنید. و همراه با شخصیت ها احساسات مختلف را تجربه می‌کنید. یه جوری احساساتتون رو به بازی می‌گیره سندرسون که فقط باید داد و عربده بزنید که خالی بشید خیلی از جاها. 

🔶پلات تویست:🔶 بهترین پلات تویست ها عمرمو با سندرسون تجربه کردم. یعنی اصلا آخر این کتاب هیچ برگی برام نذاشت. واقعا شاهکار بود. امکان نداره شما بتونید حدس بزنید پلات تویست هاشو. و جوری پلات تویست ها مثل چکش به کلتون میکوبه که هضم کردنش کار هر کسی نیست. 

🔲پایان:🔲 این کتاب دویست صفحه آخرش واقعا یه طرف بقیش یه طرف. جوری این دویست صفحه جذاب و خفن بود که من یه روز تا پنج صبح بیدار موندم تا تمومش کنم این کتاب لعنتی رو. پلات تویست ها، اتفاقات، تغییرات شخصیت ها، تصمیماتشون و کلا ترکیبی از احساسات و اتفاقات خفن جمع شده تو دویست صفحه بود. این دویست صفحه یه لحظه هم نبود که من ضربان قلبم بالا نباشه. همش اتفاق. و به بهترین شکل کتاب اولو تموم کرد. یه موضوعی که تو مه زاد جلد اول بود و میشه گفت ایراده، پایه ریزی برای جلد بعدیش بود. مه زاد انگار جلد اول تموم می‌شد. ولی استورم اصلا اینطوری نیست. تازه با پایان جلد اول شروع میشه همه چیز. 

🟣ترجمه‌ و خود کتاب:🟣 بهترین کتابی که تو عمرم خریدمه. از لحاظ ظاهر، ترجمه، چاپ و اصلا هرچی. به نظرم تو کل نشر ها رو دست چاپ و ترجمه این کتاب نداریم. بوک مارک هاش، نقشه جداگونه، تصویر های با کیفیت، حاشیه رنگیش، طرح جلد عالی و داست جکت جذاب...
اصلا حاضرم سر خفن بودن چاپ و ترجمه این کتاب با همتون دعوا کنم که تو ایران رو دستش نداریم.
ترجمش هم که واقعا بهترین ترجمه ای که خوندم. برگردوندن یه سری از کلمات به ایرانی خیلی خوب بود. کلمات حماسی ترجمه شده بود. مترجم تسلط کافی رو روی آثار سندرسون داره که تو ترجمه حس میشه. به شدت روونه و به بهترین شکل ممکن همون حس کتاب اصلی رو انتقال میده. واقعا مترجم گل کاشته. و همین طور نشر...🔥

🟥🟥(این صحبت ها بسیار کامل و جامع تر خواهد بود داخل ویدیوی معرفی این کتاب. پس منتظرش باشید.)🟥🟥

و در آخر بهترین کتابی که امسال، سال ۱۴۰۳ خوندمه. تا قبل استورم قیام سرخ بود ولی استورم یه چیز دیگست. حتما توصیش میکنم و با تمام وجود میگم که بهترین کتابی میشه که قراره بخونید.

🟠🟨با نظراتم موافقی؟ اگر چیزی مونده که نگفتم حتما برام بنویسش.🟨🟠