یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور
نمایشنامه ملکه زیبائی لی نین دو شخصیت اصلی  مادر و دختر داره که هر دو از هم عصبانین و آدم نمیفهمه کدوم از کدوم بیشتر عصبانیه، دختر خسته از شرایط زندگی  و مادر خسته از آزارهای لفظی و فیزیکی دختر. مادر ترس از تنهایی داره و دختر جنون دیگر آزاری اینو در کل داستان میبینیم . دختر با کلامش با رفتارش سعی میکنه مادرش رو برنجونه و حرصش رو دراره و مادر با پنهان کردن دعوتنامه هایی که برا دختر میاد که روزنه ای برا ارتباط  با آدمها رو براش ایجاد میکنه و تکرار این حرف به دخترش که اگر تو بری من تنها میمونم  نشون میده که تنهائی رو دوست نداره  تا اونجا که حاضره شکنجه های دخترش رو تحمل کنه ولی دخترش رو کنارش داشته باشه  و این قطعا خوب نیست .روند داستان مریضه و پایانش  وحشتناک اما آدم از خوندنش و از اینکه وقت و پول براش هزینه کرده  پشیمون نمیشه 😐 خیلی هم زود خونده شد و تموم شد و من واقعا حالشو بردم😃