یادداشت رعنا حشمتی

        این کتاب یادگاری یک شب رویایی بود. برای دقایق اولیه پاییز. مرز بین تابستون و پاییز… :) و منی که استاد دراماسازی‌م :))
وقتی می‌خوندمش به این فکر کردم که چقدر ذهنمون رو به امکان‌های مختلف بستیم و چقدر چارچوب‌مند فکر می‌کنیم. چقد کم دیوانه‌وار زندگی می‌کنیم. و چقدر فرض‌های تشکیل‌دهنده روزمره‌مون زیادن و خودمون خبر نداریم.
و جالبی این کتاب این بود. :) دیوانه‌وار… همونقدری که دوست دارم!
و قطعا مناسب بزرگسالان. به قول خانم‌ توکلی شاید برا بچه‌ها ترسناک باشه تا حدی.