یادداشت حنا دروی

        با سلام و درود 
در عصر روز چهارشنبه مصادف با ۱۲ دی سال ۱۳۷۵ در خیابان گاندی تهران فریادی از یکی از خانه ها شنیده می شود؛ فریادی با مضمونِ آی دزد، بچه ها مو کشتند! و بله، قتلی در این خیابان رخ می دهد! یک پارادوکس عجیب با نام خیابان که از شخصیت صلح طلب مهاتما گاندی برداشت شده است.
سمیه و شاهرخ که به عنوان مجرمان این جنایت شناخته شدند، دستگیر و اقرار به قتل می کنند اما پرونده به اینجا ختم نمی شود! نه، این پرونده به جنجالی ترین و پر مبحث ترین ماجرای آن سال تبدیل، و تبعات آن در کشور به شدت فراگیر می شود!
دلیل دوست داشتن کتاب در نظر من:
💉کتاب در کنار پیش بردن وقایع و مشاهدات و مستندات و اعتراف قاتلین و قتل، به جو و فضای آن موقع جامعه می پردازد و شما را به شدت همراه خود می کند!
خصوصا اگر مثل بنده شما از تبعات پرونده رنج بردید؛ بی آنکه بدانید چی موجبِ بیشتر و بیشتر شدن سختگیری های خانواده ها شد؟چه دلیلی باعث بود که در آن زمان موسیقی رپ و راک نماد شیطان پرستی و داشتن ماهواره نمادی از ابتذال و غرب زدگی شود؟؟ برای منی که شاید سالها بعد از جنایت به دنیا آمدم بسیار سوال بود که چرا در دهه ۷۰ و ۸۰ خیلی از مواردی که الان آنچنان خلاف عرف جامعه نیست، در آن زمان حتی تا جرم و پیگیری قضایی پیش می رفت! چرا باید پرونده جنایت خیابان گاندی به این موارد ارتباط پیدا کنند و چراهای دیگری که کتاب به خوبی به آن می پردازد و 💉همچنین در کتاب، تمامی صحبت ها و نقل قول ها و یادداشت ها با ذکر منبع بود که بسیار کار خوب و مهمی بود؛ خصوصا در دنیای هوش مصنوعی امروز، فاصله زمانی که از وقایع قتل گذشته بود(حدود ۳۰ سال)که امکان تحریف و عدم بیان حقایق مهیا می باشد!
این کتاب را به عزیزانی پیشنهاد می کنم که تنها در ژانر جنایی دنبال جنبه قتل و خونریزی و...نیستند بلکه وقایع روانشناختی و تاثیرات قتل در جامعه را هم دوست دارند در کتاب در کنار خون و خونریزی مطالعه کنند!
و شاید امتیاز کم کتاب هم به همین علت باشند که دوستان صرفا دنبال جنبه قتل ، مطالعه کردند. :))) 
به نظر من حیفه اگر علاقه مند به این سبک هستید، این کتاب از دست بدید.
ممنون که یادداشت دلی من از کتاب را مطالعه فرمودید.🙏🏻