یادداشت عطیه عیاردولابی

        صوتیش الان تموم شد ولی قطعا در اولین فرصت کتابش رو هم می‌خرم چون مرجع خوبیه و با ادبیات نسبتا ساده برای نوجوون‌های آینده خونه‌مون مناسبه. روخوانی آقای یامین‌پور هم خوب بود و آدم رو خسته نمی‌کرد. صوتی این کتاب در برنامه‌های نوار و طاقچه موجوده.

و اما درباره خود کتاب،
طبق گفته نویسنده، هدف این بوده تاریخ رو به زبانی متفاوت و داستانی برای مخاطب بگه تا جذاب‌تر بشه.
آیا موفق بوده؟ به نظرم نه. نتونسته یا کاملا نخواسته یا هر دلیل دیگه، در هر حال شما با داستانی تاریخی روبه‌رو نیستید. بلکه با کتابی تاریخی مواجه میشین که ترتیب روایت خوب و به‌قاعده‌ای داره، بعضی رویدادهای تاریخی رو با توصیف و صحنه‌سازی داستانی به تصویر کشیده و در فصل‌هایی هم چند شخصیت خیالی اضافه کرده و به بهانه اونها در وقایع مهمی مثل اعتراض‌ها و اعتصاب‌ها دست شما رو گرفته و در زمان و مکان ۴۲ تا ۵۷ چرخونده. اگر نخوایم مته به خشخاش بذاریم که چرا پس حرف اول کتاب عملی نشده، به نظرم همین هم قابل قبوله. 

از همون منظر داستانی، خودم اون فصل گسیل جمعیت از تهران به قم برای تشییع آیت‌الله بروجردی رو خیلی دوست داشتم و صحنه‌ای به شدت قوی بود.

خوبی و جذابیت کتاب این بود که امام و فعالیت‌ها و اقداماتش رو از زوایای مختلف و از زبان راویان متنوع نشون داده بود. اگرچه توی دو فصل آخر کمی به سمت توصیف‌ها و اظهارنظرهای شخصی رفته بود و از اون استقلال روایتش کم شده بود اما کلیت کار تونسته بود زاویه دید جدید و متفاوتی برای خواننده ایجاد کنه؛ حتی برای خواننده‌ای که امام رو درک کرده یا درباره‌ش زیاد خونده.
بعضی مطالبش هم برام کاملا جدید بود و نمی‌دونم تا به حال کسی بهش نپرداخته بود یا من اون طور که باید مطالعه نداشتم.

تو فصل آخر مقایسه‌ای بین شاه و امام کرده بود که باید بگم تا به حال اینطور و از این زوایه بهش نگاه نکرده بودم. مقایسه‌ای که از سطح و شعار فراتر رفته بود و دیدگاهی نقادانه و عمیق‌تر به دو متولی کشور داشت.

حرف آخر، حسرت همیشگی من برای انقلابی به این باشکوهیه که این چنین به خطا و انحراف رفت. اگر سیمای زیبای قدرت مسئولین رو اونطور مسحور نمی‌کرد که به قول شهید مدنی ترنج در دست خودشون رو ببازن چقدر شرایطمون متفاوت می‌شد و چشم و چراغ تاریخ و جهان و اسلام و بشریت می‌شدیم. در موارد زیادی از کتاب و به خصوص در بازخوانی سخنرانی‌های امام خطاب به محمدرضا پهلوی و افرادش می‌شد به راحتی مسئولین ادوار مختلف کشور رو جای اونها گذاشت. آیا ایران برای درست شدن و برگشتن انقلابش به مسیر اصلی به خمینی دیگری نیاز داره؟ آیا اصلا فرصتی هست؟ اون هم با توجه به اینکه در آستانه جنگی آخرالزمانی با رقیبی ایدئولوژیک‌تر از خودشه؟

      
196

12

(0/1000)

نظرات

من اصلا نتونستم با نسخه صوتی‌ش ارتباط برقرار کنم. خیلی ضعیف بود 🤦🏻‍♀️
2

2

من کمتر از یه ساله یه کتاب صوتی هم رو آوردم و کلا اهل کتاب صوتی نیستم چون دوست ندارم کسی دیگه لحن روایت رو برام تعیین کنه. اما به نظرم کتابخوان این کتاب سعی کرده بود یه لحن متناسب با موضوع و غیرافراطی به کار بگیره و همین ترغیبم کرد به ادامه. اما در هرحال سلیقه‌ها و دریافت‌ها متفاوته. 

1

من هم حدود یکسال هست که با کتاب صوتی رفیق شدم.🌻
توی نسخه صوتی این کتاب یشتر مکث‌های نابجا و درست ادا نکردن جملات اذیتم می‌کرد.
و با نظرتون موافقم، بیشتر اینها سلقیه‌ای هستش.✨️
@Atiehayyar 

1

کتاب ادعای داستانی بودن ندارد.

کتاب ادعای مستند بودن دارد. البته مستندی داستان‌واره. این عین ادعای نویسنده است.
2

1

مستند بودن که جزو وظایف هر کتاب تاریخیه. اما داستان‌واره که میگه حتی اگه با داستان فرق داشته باشه، باز توقعاتی ایجاد می‌کنه. تو بعضی قسمت‌ها موفق بوده و بعضی جاها نه. مثلا اواخر کتاب دیگه فقط روخوانی تاریخه با کمی اضافات شخصی. تا قبل از اون نویسنده کتاب تونسته بود موضعی بی‌طرف و متکی بر تاریخ و نقل قول‌ها داشته یاشه، نقل‌قول هایی که پیش از این کمتر دیده و گفته شده. اما دو فصل آخر و اگه درست یادم مونده باشه عمدتا تو فصل یکی مونده به آخر، در نیمی از متن رد نظرهای شخصی نویسنده دیده می‌شد. 

0

قبول دارم که نثر کتاب از این نظر یکدست نیست  
 @Atiehayyar 

1