یادداشت علیرضا مقتدائی فر
1403/8/10
3.7
82
(0/1000)
نظرات
1403/10/23
اگر استناد به یکسری اشخاص میکنید کاری نکنید که شخص رو از یک زاویه خشک و بسته نشون بدید این شکلی وجهه‌ی آوینی رو از آنچه باید باشد دور میکنید!
6
5
1403/10/23
من به حرف «مانیفست نهیلیسم »بودن کاری ندارم، به بخش دوم حرفاتون که «روحتان را....» یک سوال ساده فقط تو ذهنم می‌یابد در جواب اون بخش دوم حرف شما، چرا همچین آثاری بعد از این همه سال هنوز یک اثر زنده و رجوع شده و همگانی هستن؟! اگر فقط بخوایم با این لفظ که اینچنین آثار پوچ‌گرایانه است و غیره... این آثار رو نخوانیم به جای فهم عمیق فقط داریم تو سطح دست و پا می‌زنیم و موضوع بحث من این بود که دوتا بخش متفاوت رو فقط بهم مرتبط کردید و این باعث میشه که آوینی یه آدم خشک‌مسلک نشون داده بشه! اتفاقا آوینی به نظرم از فرم همین آثار و فرمی که تولدِ غربه برای آثار خودش استفاده کرده از متونی که نوشته خیلی سبک و سیاق هایدگر داره و حتی مستندسازی و غیره‌ای که داشته کاملا از فرمی هستش که غرب داره استفاده می‌کنه با این حرفم می‌خوام به این نتیجه برسم که یعنی اتفاقا از بنیان‌های غرب از داستان‌ها، قالب‌ها و خیلی چیزهای دیگه استفاده کرده با این دیدگاه شما همه چیز اَخ و بد میشه و نباید سمتش بریم!! @Ayn.mim315
4
1403/10/23
آدم از شک به یقین و از پوچی به خدا می‌رسه خوندن اینجور آثار الزماً اشتباه نیست شاید برای هر سنی و هر مخاطبی نباشه اما نمیشه بگیم کتاب بدیه
1
2
1403/10/24
جمله اول صحیح، اما صحبت از شک و یقین و رسیدن از شک به یقین را باید از طریق استدلال و برهان و تلاش عقلی پیش برد، نه از راه رمان و فیلم و امثالهما که اتفاقا در خیلی از مواقع مانع تفکر کاملا عقلانی مبرهن می شود. درباره جمله دوم هم نه، لزوما غلط نیست ، در پاسخ به کاربر شایان توضیح دادم
0
1403/10/23
ولی مرتضا آوینی نقد فرم/ تکنیک رو والاتر از نقد محتوا میدونست. عجب عادت فراگیریه این مصادره به مطلوب...
3
علیرضا مقتدائی فر
1403/10/23
0