یادداشت بهارفلاح🌺⭐

        🔴📖کتاب، نوشته ارنست هانس گامبریج اتریشی 🇦🇹  با جمله‌ی آشنای «روزی بود، روزگاری بود» شروع می‌شود..
مثل یک کتاب قصه شروع می‌شود قصه آن توسط راوی نقل می‌شود که اواخر کتاب را خود زیسته‌است.همیشه این جمله را شنیدیم که از تاریخ باید عبرت گرفت،اما وقتی تاریخ را می‌خوانیم عملاً متوجه می‌شویم هیچ کسی عبرت نمی‌گیرد بلکه مدام تکرار می‌شود....
گامبریچ در این کتاب می‌خواهد داستان انسان را برای ما تعریف کند. داستان بشر از روزهایی که تازه می‌توانست روی دو پایش بایستد، تازه شروع به خواندن و نوشتن کرد تا روزهایی که علم و تکنولوژی را چنان پیش برد که دیگر برای جابه‌جایی نیازی به استفاده از پاهایش نداشت.

🔷معمولا خواندن تاریخ، علاقه‌ی فراوان، دقت بالا، حافظه‌ی قوی و حوصله‌ی کافی می‌خواهد که هر کسی از آن برخوردار نیست. با این وجود، آشنایی با تاریخ پیشینیان، مبحثی مهم و حیاتی برای معاصران است و لابد این جمله‌ی مشهور را شنیده‌اید: «ملتی که تاریخ خود را نداند، محکوم به تکرار آن خواهد بود». کتاب «تاریخ جهان» ارنست گامبریچ می‌تواند برای مخاطب کم حوصله هم آشنایی با تاریخ را رقم بزند.

🔶در چهل فصل تاریخ دنیا را از عصر حجر تا عصر اتم به زبانی شیرین و بی‌تکلف روایت می‌کند،که برای همه رده‌های سنی مناسب است.
علاوه بر بازگفت رویدادهای مهم تاریخی به تشریح باورهای بسیاری از مذاهب دنیا از جمله‌ یهودیت، هندوئیسم، بودایی، مسیحیت و اسلام و پیروان آنها پرداخته‌ است. که این دیدگاه‌ها را در روایت خود از رویدادها می‌گنجاند

🔷فصل‌های کتاب کوتاهند و ریتم خواندن مخاطب را سرعت می‌بخشند و مانع از کلافگی‌اش در مواجهه با مطالب می‌شوند. هر فصل، بیش از پنج یا شش صفحه تجاوز نمی‌کند، غیر از فصل پایانی با عنوان «بخش کوچکی از تاریخ که من خود در آن زیسته‌ام؛ نگاهی به گذشته». این فصل،که فقط کمی بلندتر از سایر فصل‌های کتاب است، به شرح تجربه‌ی نویسنده از سرنوشت خود و مشاهدات عینی‌اش از تاریخ جهان می‌پردازد.

🔶یکی از مزیت‌های کتاب اینکه نیمه‌مصور است. بدان معنا که در آغاز هر فصل، نقاشی‌های ساده اما کامل و عمیقی، معرف درون‌مایه‌ی مطالبی هستند که می‌خوانیم. هم‌چنین وقتی صحبت از لشکرکشی‌ها و فتح و شکست‌هاشان می‌شود، حتما نقشه‌ای از سرزمین‌های اشغال‌شده و مسیر پیشروی سپاهیان نبرد در کتاب خواهید دید. 

🔷عنوان کتاب در زبان آلمانی «‌تاریخ مختصر جهان برای خوانندگان جوان» است. درواقع او برای کسانی نوشته است که شاید برای اولین بار است که با تاریخ مواجه می‌شوند؛ پس سادگی و شیوایی کلام را تا حد ممکن رعایت کرده است. پیچیده‌ترین مفاهیم‌ تاریخ (مانند مارکسیسم و علت‌ وجودی‌اش) را به‌سادگی توضیح می‌دهد و یا مدام به جنبه‌ی تکراری تاریخ اشاره می‌کند. مثلاً نرون را با ایوان مَخوف مقایسه می‌کند و با وجود همه‌ی ستمگری نرون می‌گوید: «نرون در قیاس با ایوان مخوف فردی ملایم حساب می‌شود»

🔶گامبریچ فصل پایانی کتاب با عنوان «بخش کوچکی از تاریخ که من خود در آن زیسته‌ام» را این‌گونه به پایان می‌برد: «اکنون هر زمان یک زلزله، یک سیل، یک توفان سهمگین، قحطی و خشکسالی و بلایای دیگر در نقاط دورافتاده‌ای از جهان، مردان، زنان و کودکان زیادی را به کام مرگ می‌برد، هزاران انسان در کشورهای ثروتمند، پول و نیروی‌شان را برای یاری‌رساندن به بازماندگان آن‌ها به‌کار می‌گیرند. چنین نیکوکاری‌هایی در گذشته صورت نمی‌گرفت. بنابراین همچنان حق داریم به آینده‌ای بهتر امیدوار باشیم.»

❌❌از معایب کتاب برخلاف نام کتاب که تاریخ جهان هست بیشتر به تاریخ اروپا پرداخته است،تا همه نقاط جهان،واینکه نویسنده مقداری جانبدارانه روایت میکند به حدی از مظلومیت قوم یهود از شروع تا به پایان سخن به میان آمد که رفتم برای خواندن زندگی‌نامه نویسنده که آیا مذهبش یهود است؟! که دیدم بله!.درکتاب به جملاتی برمی خوریم که سبب تعجب وشگفتی ما می‌شود از جمله اینکه:مثل نام‌بردن از یهودیان در مقام نخستین کسانی که دین کاملی داشتند و خدای واحد را ستایش می‌کردند!یا تصویری که خالق کتاب، از جنگ‌ها و خوی و چهره‌ی یونانیان و ایرانیان به نمایش گذاشته، حیرت‌آور است!جالب‌تر آن‌که در این تاریخ‌نگاری، از پارس‌ها یا همان ایرانی‌ها، با عنوان قومی کوه‌نشین و وحشی یاد شده!!!