یادداشت ماه آسمان 🇮🇷

        کتاب سوم با حضور غیر منتظره‌ی یولیان آغاز شد و باید بگم خوندن نبردش و ویژگی‌ها و ماجراهاش باعث شد من یه اسپارتانیان( یه جور فضاپیمای تک سرنشین جنگی) بخوام.(در حین نوشتنش یاد یه خاطره افتادم تو سفر که شاید بعدا براتون تعریف کردم)
جاه طلبی های امپراطوری خیلی ازارم میده، اینا فقط سودای کشورگشایی دارن.
یه قسمتی از اقدامات کله طلا برای کشورداری چه تعریف ها که نکرد اما دلم هنوز باهاش صاف نیست چون فکر نمیکنم این کار ها رو برای اصلاح بکنه، صرفا انجام میده چون مخالف کارهای قبلی بود و نیاز به یه پایگاه اجتماعی برای اهدافش داره، وقتی مجبوره اشراف را کنار بزنه تا به قدرت برسه باید هم این کار هارو انجام بده.
نکته‌ی بعدی که این جلد داشت، کار نویسنده روی شخصیت های فرعی و  نقش دوم بود، یولیان، میترمایر، روینتال، بوکاک و روبینسکی چند نفر دیگه. در واقع نویسنده به مرور روی‌پرداخت شخصیت ها کار کرده و حالا که به اندازه کافی نقش های اصلی رو میشناسم داره بهمون کد برای شخصیت های دیگه میده و ازشون غافل نشده.
این عمق شخصیتی که داره تو هر جلد شکل میگیره برام خیلی جذابه، مثلا تیکه‌های روینتال، ما تو جلد های قبلی تا حدی شک‌های اونو دیده بودیم و این جلد شکاف شخصیتی کامل ایجاد شد، یا روبینسکی که خیلی مرموز بود. این موضوع برام‌ خیلی لذت بخش بود.
 اگر چسبوندن هرچیزی رو به دین از طرف نویسنده فاکتور بگیریم، بحث های سیاسی و اجتماعی تو‌کتاب خیلی قوی و‌ خوبه و باز هم به شکل جالبی قابل تعمیم به زمان حال.
مثلا رفتار فزان در برابر امپراطوری و اتحاد، توطئه چینی ها و دسیسه ها، نسبت یک‌ کشور با قدرت نظامی و اقتصاد و خیلی چیزهای دیگه در کتاب به خوبی بیان شده(البته  اگر یه طرفه به کرسی رفتن نویسنده رو یه جاهایی نادیده بگیریم...)
یه قسمتی هم‌ حماقت‌های دولت اتحاد بود که خیلی اذیتم کرد‌و بعید میدونم حالا حالا ها از شرشون خلاصی داشته باشیم.
در کل این جلد حادثه و اتفاق چندانی نداشت و بیشتر یک‌ سری کاشت ایجاد کرد تا داستان در جلد بعد به اوج برسه و باعث شد اواخرش حوصله‌ام یه کم سر بره...
منتظر جلد بعد هستم ولی نیاز به یک‌ استراحت هم دارم...
چه تناقضی...