یادداشت فاطمه فرجامی نیا

        "خورشید دین هرگز غروب نمی‌کند"
این تنها یک جملهٔ زیبا نیست؛ حکایتی از فطرت همیشه بیدار انسان است. استاد مطهری در این کتاب با استدلالی نافذ اثبات می‌کند که دین، اجل و پایان ندارد چون هم‌آهنگ با ژرفای وجود ماست. اما این پایان‌ناپذیری چگونه ممکن است؟ پاسخ در امدادهای غیبی نهفته است؛ نیرویی مرموز که همچون جریانی نامرئی، قایق زندگی بشریت را در اقیانوس پرتلاطم تاریخ به پیش می‌راند.

این امدادها گاه در قالب رهبرانی الهی مانند پیامبران و امامان ظاهر می‌شوند که چراغ راهِ فرد و جامعه می‌شوند و گاه به صورت هدایت‌های درونی و الهاماتی که همچون نسیمی روح‌افزا، مسیر رشد و کمال را نشان می‌دهند. کتاب به ما یادآوری می‌کند که در پشت پردهٔ جهان مادی، جهان غیبی وجود دارد که منشأ معنویت و نیرویی بی‌پایان است و ما تنها در سایهٔ ایمان و عشق می‌توانیم با آن وصل شویم.