یادداشت مهتاب حیاتی

        چقدر این سوژه ناب است و این حرکت، شجاعانه!
یک شخصی که علوم سیاسی خوانده و مطالعات تاریخی دارد، از طرفی وقایع سال ۸۸ را در قامت فعال دانشجویی تجربه کرده وارد مدارس مختلف (از غیرانتفاعی های مذهبی بالاشهر  تا  هنرستان پسرانه دولتی) می شود و به گفت و گو با دانش آموزان دهه هشتادی می نشیند. 
و البته چه خوب که این تجربه نگاشته شده. و حالا می تواند راهنمایی برای دغدغه مندان این نسل باشد. از مربی پرورشی  تا دبیران و والدین و هر کس که دلش برای فرمان "جهاد تبیین" می تپد‌.
کتاب شامل  ۶ گفت گوست. هر گفت و گو یک مقدمه دارد که درآن آقای ثابتی به توصیف کلی فضای جامعه یا منطقه می پردازد و توصیه هایی به نسل جوان می کند. توصیه هایی که برگرفته از دوران نوجوانی خودش است. از جمله عادت به مطالعه کتاب، خصوصا کتاب های فکرساز و مبنایی. 
در ادامه پرسش های دانش اموزان با جواب هایی قانع کننده همراه می شود.
در بخش آخر کتاب گفت و گو با دکتر کچوییان اورده شده که برای دانشجویان رشته های علوم اجتماعی، مفید است.(من چقدر خودم را سرزنش کردم که بعد از ۴ سال به اصطلاح جامعه شناسی خواندن در دانشگاه فرهنگیان، به تعداد انگشتان یک دست هم از جامعه شناسان ایرانی نمی شناسم و نخوانده ام.)
در پایان کتاب، عکس هایی از وقایعی که در طول متن به آنها   استناد شده،  آورده شده است.