یادداشت 🇵🇸زهرا سادات گوهری🇵🇸

        بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 

فکر نمی‌کردم یه روزی فانتزی‌ای بخونم که دنیاش بیشتر از ارباب حلقه ها گیجم کنه!
واقعیتش تصمیم دارم بیشتر حرف‌هام رو بذارم واسه بخش سومش... فقط یه چیزهایی رو میگم که به نظرم مهمه.

می‌دونید از اون دست کتاب‌هاییه که انگار همه شخصیت ها میدونن دارن چی‌کار می‌کنن غیر خواننده! البته این مشکل فقط در اوایل کتابه و تا یکم بعدش، حدود صفحه‌ی صد و ... درست می‌شه. 
نکته‌ی مثبت و مهم ترین نکته‌ش شخصیت پردازی شه که هر شخصیتی تاثیر خودش رو در داستان داره و این خیلی جالبه برام. 
دنیا پردازی‌ش خیلی گیج‌کننده‌ست. ای‌کاش مثل ارباب حلقه ها یا کتاب‌های دیگه‌(مثلا سیلماریلیون یا شمشیر کایگن) یه نقشه‌ای از دنیای کتاب وجود داشت. نویسنده فقط اسم شهرها رو آورده بود و تمام... انتظار داشتم راجع به اسطوره هاش توضیح بیشتری بده... مثلا تهلو... و من هنوز نفهمیدم آلف کیه... همه چیز تا حدود زیادی برام مبهم بود.
ولی روایت جالبی داشت و من رو یاد کتاب "بارتیمیوس" می‌انداخت. میدونین ناتانیل توی کتاب بارتیمیوس خیلی شبیه کوئوت بود... و این تشابه برام یادآور دوران خوشی بود که با خوندن بارتیمیوس گذروندم:)
کوئوت شخصیت عجیبی بود و نکته‌ی مثبتش این بود شخصیت بزرگسالش با شخصیت دوران کودکی‌ش فرق داشت. شبیه برخی کتاب‌ها نبود که طرف توی پنجاه سالگی‌شم باز با ده سالگی‌ش نه از نظر شیوه‌ی روایت و نه خصوصیاتش فرقی نداره.
اون بخش‌هایی که داستان در‌ داستان می‌شد خیلی باحال بود و از داستان‌های اسکارپی خوشم می‌اومد. امیدوارم توی جلدهای بعدی روی این افسانه ها و داستان ها مانور بیشتری داده بشه، مثل داستان لانری یا داستان های تهلو...
خلاصه که بد نبود. باورم نمیشه در یک شبانه روز تمومش کردم!(این کاربر تصمیم گرفته چشمانش را از دست بدهد)