یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        0- واقعا خواندن این مرور و رفتن به سراغ این کتاب محدودیت سن دارد، و اینکه مطالعه این کتاب رو اصلا و ابدا به کسی پیشنهاد نمی‌کنم. (برای همین آلرت و هشدار اسپویل را فعال کردم. در سایت این‌گونه مرورها بِلِر و مات می‌شوند اما در نرم‌افزار آخرین باری که چک کردم نمی‌شدند، جا داره این ایراد رفع بشه.) 

1- این مجلد از سلسله مجلد های پرونده جنایی‌های آمریکا که توسط نشر خوب منتشر می‌شود، وحشتناک‌ترین جلد بود.
یعنی این حجم از عیان و شفاف بودن متن روح آدم رو فسرده می‌کرد. قطع به یقین کتاب سانسور داشته است و هُری دلم می‌ریزد که متن اصلی کتاب چقدر تلخ است.

2- نکته‌های آماری و دقت‌های نویسنده در شرح اپیدمی ترس از بیمارانِ جنسی و قاتلانِ جنسیِ کودکان مهم است، اما حجم رذالت و سیاهی در پس تک تک روایت‌های این کتاب، باری دیگر به من اثبات می‌کند چیزی فراتر از اعداد در اینگونه کیس‌ها و پرونده‌ها موجود است. 
تک تک قربانیان و خانواده‌هایشان. تک تک مجرمان و اطرافیانشان. تک تک خوانندگان روزنامه‌ها و خانواده‌های ترسا. تک تک قضات و اعضای هیئت منصفه. تک تک آفیسرها و کارآگاهان پلیس. 
یک جنایت روابطی عمیق و پیچیده از انسان‌ها را خلق می‌کند که سعی می‌کنند غم، خشم، اندوه، ترس، انزجار و مختصات و ارزش‌های اخلاقیِ خودشون رو نسبت به این رخدادِ تلخ و عجیب را سامان بدهند... 
اصلا هر چه‌قدر از حجم ابهام، روابط تودرتو و ترسی که از خواندن اینگونه متون در جانم رسوخ می‌کند بگویم، به هیچ وجه من الوجوه حق مطلب را ادا نمی‌کند. 

نخوانید.