یادداشت سمانه بهگام

        بسم‌الله 
این کتاب باید در شب عاشورا تمام میشد. همان شبی که قرص ماه  چهره سیدعلی خامنه‌ای،  ظلمت شک و شایعه را می‌شکافد و بر فراز شب طلوع می‌کند.
اما برخلاف خیلی‌ها من دلتنگت نبودم. در برگزاری روضه‌ هر ساله‌ات، در آمدنت، تردیدی نداشتم. سه ماه است که ده صفحه ده صفحه درون اتاق فکرت، توی انوار ذهنت زیستم‌؛ طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآنت را خواندم. خلاصه برداشتم. زیر جمله‌ها خط کشیدم و کلمه «بهشت ولایت» را هایلایت سبز کردم. 
یا نوحَ عَصرَنا! من سیر مطالعاتی کتاب‌هایت را شروع کردم تا از پله‌های کشتی آخرالزمان بالا بیایم. تا تو را نه در قاب تلویزیون، نه روی زیلوهای آبی حسینیه، که در جانم داشته باشم.