یادداشت زهرا نجاری

        چطور میتونم به این شاهکار امتیاز کامل ندم؟ اصلا چرا ستاره های بیشتری وجود نداره که همه رو تقدیمش کنم؟
فضای سرد و تاریک کتاب، اینکه هر لحظه دلم می‌خواست تندتر و تندتر بخونم تا بتونم سریع تر ورق بزنم ببینم بعدش چی میشه، شخصیت هایی که دیدن اسمشون احساسات مختلف رو در من برانگیخته می کرد، همه ی اینا رو دوست داشتم!

مثل ربکا، این کتاب هم از نوع گوتیک عاشقانه ست، هرچند گوتیکش خیلی شدیدتره. ربکا همچنان بهترین کتاب مورد علاقمه و حالا مهمانخانه ی جامائیکا هم یک جای خاص توی قلبم پیدا کرده. من خیلی از صحنه های کتاب رو با جزئیاتش به صورت نقاشی تصور می کردم و کم پیش میاد که نویسنده ای انقدر مهارت داشته باشه و بتونه منو انقدر درگیر خودش بکنه.